6

274 213 54
                                    

acaba nasıl insanlardır, beni severlermi ki  sonuçta benim gibi kızı kim sever ki hem herkes beni dışlıyor. ama belki de beni herkes dışladığı için daha çok severler onu bilemem o yüzden çok heyecanlıyım inşallah beni severler. uyumak istiyordum ama uyuyamıyordum. yatakta bir sağa bir sola dönüp duruyordum. hani derlerya keçileri sayın uykunuz falan gelir, onu da denedim ama uykum daha da kaçıyordu. telefonum yoktu. eğer olsaydı telefonumla falan uğraşırdım. hatta  öz ailemin fotoğrafların falan bakardım. ama üvey ailem bana hiç almadılar. gerçi bana yiyecek almadılar, bu zamana kadar telefonumu alacaklar. ben hep bizimkilerden kalan artıkları yedim ve artıkları giydim. ama artık belki onlar benim artıklarımı giyer veya artıklarımı yer. ama neyse bunları ailemle tanıştıklatan ve hayatıma şekil verdikten sonra düşünüyorum.
yarım saatlik uykuya dalmışım. saat 6.50 ablam daha doğrusu su  içeri girdi ve beni hırpalamaya başladı.

-- " daha dün ne saçmaladın. "

-- " seni ilgilendirmez. hem sen sıcacık yatağına gitsene. "

-- " senin kafan yerinde değil eğer yerinde olsaydı sen böyle davranmaz ve böyle konuşmazdın biricik ablacığınla. " 

-- " ne ablacığın dan bahsediyorsun sen ablacığım mış ha senin gibi abla olmaz olsun sen beni bunca yıl ayakta uyutmuşsun. asıl aklım da dün başıma geldi. "

böyle davranmam onu baya korkmuştu. beni düşündüğü için değil gine kendini düşündüğ için. ben hemen üzerime birşeyler geçirip omzumu çarptırdıktan sonra hızlıca evden 7.50 de ayrıldım. nereye gideceğimi bilmiyordum. akbilim de olmadığı için gitmek istediğim yer olursa da yürüyecektim. yol boyunca hiç sapmadan sadece yürüdüm. en sonunda bir sahil e vardım şansıma sahil sessiz ve sakin di. hemen boş bir bank bulup oturdum. aradan 5- 10 dakika falan geçtikten sonra yanıma deniz bey geldi.

-- " otura bilirmiyim? "

-- " tabi. "

-- " ne büyük tesadüf değilmi? "

-- " tesadüfe inanmam." 

-- " o zaman bende size doğruyu söyleyeceğim. "

-- "  tabiki buyrun sizi dinliyorum. gine beni mahvededecek bir şeymi? "

-- " onu bilemiyorum. " 

derin bir nefes aldıktan sonra

-- " tamam o zaman bir an  önce söyleyin. "

-- "  tamam, aslında daha dün den beri sizi takip ediyorum. "

-- " neden, peki? "

-- " sizi takip etmemi aileniz istedi. "

-- " aslında bende sizi burada gördüğüme çok sevindim. "

sıra bendeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin