LANET

Gizemli Gece

Anastasya ve Natasha çok güzel bir uyku çekmekteydiler.  Ama güzel uykuları fazla uzun sürmedi. Bu sefer Natasha kötü bir kabus görmüş ranzasından çığlık atarak uyanmıştı. 

Anastasya : " Natasha, ne oluyor ? İyi misin ?

Natasha : " Kabus, kabus gördüm. Çok korkunçtu. Bay Richard, Bay Richard ...

Anastasya : " Dur nefes al, sakin ol Natasha.

Anastasya, Natasha' yı daha önce hiç böyle korktuğunu görmemişti. O da telaşla sehpanın üzerindeki bir bardak suyu alıp Natasha' ya doğru uzattı. 

Anastasya : " Al su iç. "

Natasha : " Bay Richard öldürdü. O bir katil. Öldürdü, acımasızca öldürdü.

Anastasya : " Kimi öldürdü ? Ne saçmalıyorsun sen, sadece bir kabus gördün.

Natasha : " Anlamıyor musun ? Nikki' yi diyorum Bay Richard öldürdü. Hemde acımasızca. O bir katil.

Anastasya : Hadi ama Natasha. Bay Richard diye birisinin varlığından bile haberdar değiliz. Hem o gerçekse bile neden Nikki yi öldürsün, neden ? 

Natasha : Anlamıyor musun ? Çünkü mektubu buldu. Hani benim anlattığımda müdürün elinde bir kağıt tuttuğunu söylemiştim. İşte o kağıt Nikki' nin elinde tuttuğu kağıt olabilir. O kağıt Bay Richard için önemli olmalı.

Anastasya' nın kafası bir hayli karışmıştı. Aslında anlamıştı. Natasha' nın söyledikleri mantıklı ama bir o kadar da mantıksızdı. Yani en ufak bir gerçeklik payı yoktu. Bay Richard' ın gerçek olup olmadığını öğrenmeleri gerekiyordu. Anastasya, ya Nikki' yi Bay Richard öldürdüyse. Bunu bilemezdi, bunu hiç kimse bilemezdi. 

Anastasya : " Hadi kalk. Ne duruyorsun kalksana Natasha.

Natasha :" Ne oluyor, ne yapıyorsun sen ? "

Anastasya : " Bay Richard' ın gerçek olup olmadığına bakacağız. Bu iş ancak böyle çözülecek. " 

Natasha : " Sen, sen çıldırmış olmalısın. Ben gelmiyorum. Hep bunu sabahta yapabiliriz niye gece yapıyoruz ki ? Sen hiç mi korkmuyorsun ? "

Anastasya : " Korkuyorum, korkuyorum ama bütün bunları Nikki için yapacağım. İster gel ister gelme ama ben gidiyorum. "

Natasha : " Tamam bekle. Dur bari biraz hazırlık yapalım. Çantamda el feneri olması lazımdı. " Nerede bu ah işte buldum seni. Ben hazırım. "

Anastasya kafasını " sersem " der gibi iki yana salladı. İki kız kapıyı hiç ses çıkarmadan açtılar. Anastasya önde Natasha arkasında koridorda ilerlemeye başladılar. Koridorda sadece Fransız Öğretmenin konuşmaları vardı. Ama bu seste çok kısık bir şekilde geliyordu.

Anastasya : Şşşşş, sessiz olmamız gerek Natasha. El fenerini verir misin ?

Natasha el fenerini tam vereceği sırada fener Anastasya' nın narin parmakları arasından kayıp mermer zemine düştü ve " tak " diye çıkan güçlü ses koridorda tam üç kez yankılandı. Kızlar bu sesten sonra irkilmiş bir şekilde donup kalmışlardı. Aynı anda Fransız Öğretmenin kadınsı sesi giderek artmaya başlamıştı.

Anastasya : " Natasha, düzgünce neden vermedin şu feneri ? " Fransız Öğretmen gidiyor koş. "

Anastasya ve Natasha koşarak merdivenleri indiler. Merdivenin eğiminden faydalanarak küçük bir açıyla koridorda yanan el fenerine bakıyorlardı. Fransız Öğretmen bu sesi duymuş olacak ki kapıyı açtı. Sağına ve soluna delici bakışlar attıktan sonra yerde parlayan feneri gördü. Bu arada telefonla konuşmasına devam ediyordu.

Fransız Öğretmen : " Oh mon amour. Je t'aime tellement, ma chérie. Oh, chérie, tu m'embarrasses, hahahahahaha. Je t'aime aussi, alors je t'ai embrassé. ( Oh aşkım. Bende seni çok seviyorum, bir tanem. Ah sevgilim beni utandırıyorsun ama, hahahahahaha. Bende seni seviyorum, hadi öptüm. ) "

Fransız Öğretmen telefonu kapattı. Feneri eliyle tutup bir şeyler mırıldandıktan sonra tekrar odasına girdi. Ama bu sefer odasından sesler gelmedi.

Anastasya : " Hadi be feneri kaptırdık lanet olsun. "

Natasha : " Bende bir tane daha olması gerek. "

Natasha feneri Anastasya' ya uzattı. Anastasya gülümsemeye benzer bir yüz ile Natasha' ya doğru anlamlı anlamlı baktıktan sonra merdivenlerden tekrar sessiz ve sakin bir şekilde yürümeye koyuldular. Alt kata inmeleri gerekiyordu.

Natasha : " Bay Richard' a bakmaya bu kadar çok kararlı mısın Anastasya ? "

Anastasya : " Kararlı olmasam buraya kadar gelmezdim. Hadi artık sende korkma onunla konuşmayacağız ki sadece var mı yok mu onu öğreneceğiz. "

Anastasya ve Natasha yeniden sessizliklere boğulup parmak uçlarına basa basa alt kat koridorlarında yürüyorlardı. Müdürün odası çok yakındı. İki kızda hareketlerini bir o kadar yavaşlatıp yürümeye devam ettiler. Müdürün odasının önüne geldiklerinde durdular ve içeriden bir ses gelip gelmeyeceğini beklemeye başladılar.  En sonunda hırıltıya benzer bir ses geliyordu. 

Anastasya : " Duyuyor musun hırıltı seslerini ? "  

Natasha : " Evet duyuyorum. Peki şimdi ne yapacağız ? "

Anastasya : " Bak onu bende bilmiyorum. Ya da dur biraz, içeriye mi girsek acaba ? "

Natasha : " Ne, sen delirdin mi Anastasya ? " 

Anastasya : " Evet delirdim. Hadi bari kapı kilitli mi  yoksa değil mi ona bir bakalım ha ne dersin ? "

Natasha : " İyi tamam "

Anastasya zarif kolları ile kapıyı zorladı ama kapı açılmadı arkalarına döndüklerinde Natasha neredeyse çığlık atacaktı. Gece karanlığında hortlağa benzeyen bir yüzle Fransız Öğretmen ile karşı karşıya geldiler.

Fransız Öğretmen : " Qu'est-ce que vous faites tous les deux devant le bureau du directeur à cette heure ? ( Siz ikiniz, bu saatte üstelikte müdürün odasının önünde ne işiniz var ? ) "

Anastasya titrek bir sesle karşılık verdi : 

Anastasya : " Bien, professeur, nous venons d'entendre des voix terribles. Ces voix viennent du bureau du directeur. ( Şey öğretmenim biz sadece, korkunç sesler duyduk. Bu sesler de müdürün odasından geliyor. ) "

Fransız Öğretmen bu sözler üzerine biraz bozulmuştu. Ama fark ettirmemeye çalışarak ;

Fransız Öğretmen : " Oh, mes bébés, la mort de Nikki vous a beaucoup affecté. Pourquoi les enfants entendraient-ils des bruits terribles du bureau du directeur ? ( Ah yavrularım, Nikki' nin ölümü sizi kötü etkilemiş. Çocuklar neden müdürün odasından korkunç sesler gelsin ki ) "

Fransız Öğretmen kızları tekrardan odalarına çıkartıp onları ranzalarına bizzat kendisi yatırmıştı. Anastasya ve Natasha Fransız Öğretmenin onları neden azarlamadığını düşünüyorlardı. Nitekim bu gizemli gecenin de sonuna gelinmişti...

Hepinize tekrardan merhaba arkadaşlar. Bir bölümün daha sonuna geldik. Eğer bölümü sevdiyseniz yorum yazmayı ve oylamayı unutmayın. Kucak Dolusu Sevgilerle...