Chapter 6

626 463 19
                                    

Lyn's POV

Tatlonh linggo na ang lumipas, hindi parin nagigising si Kim. No improvement! She's still in comatose. Marami paring mga tubo ang nakakabit sa kanya and, still, the only thing that's been keeping her alive until now is the machine.

Napabuntong-hininga ako saka naglakad papalapit sa glass window kung saan mo matatanaw ang malalaking buildings sa labas.

Ako lang pala nakatokang magbantay kay Kim ngayon. Rica went out on a date with Jungkook and Rhen haven't visited since the last time I saw him o sadyang iniiwasan niya lang talaga ako.

I sighed and I looked at her. I know it's my fault why she went through all of these. I should be the one who's lying like a log on there.

"Oh, gosh. Sorry, Lyn!"

Napalingon ako sa may pintuan ng magbukas ito at iniluwa ang dalawang malalantong na nilalang.

"And how's your date? Had fun?" I asked sarcastically.

Sabi kasi nilang babalik sila around three o'clock pero anong oras na? It's already seven PM na, oo!

"Sorry, Lyn. Si Jung kasi, eh! Inaya akong manhood ng sine." Rica answered in defense.

Ewan ko, pero parang nabulunan ako dun. Nagpeke nalang ako ng ubo saka kumuha ng mansanas sa basket at nagsimulang kainin uto.

"Too defensive! Hindi naman ako nagreklamo, eh."

Nginisihan lang nila ako. Mga gagu!

Umupo ako pabalik sa sofa. I rested my back and continued eating the apple.

"Hindi ba siya dumating?" I looked at Jungkook, guessing he's talking about Rhen.

Base kung paano siya magtanong, mukhang hindi pala talaga pumupunta dito ang gagung 'yon!

"Ano ba kasi ang nangyari sa isang 'yon?"

Galit na sabi ni Rica saka niya inilapag sa visitor's bed ang dala-dala niyang shoulder bag.

Jungkook shrugged. Ewan ko lang din kasi. He never even showed up in school.

"Puntahan mo kaya, Lyn?" Sabi ni Jungkook kaya muntikan na talaga akong mabulunan.

"Potanginang 'yon, nagsisinungaling na nga lang kami ni Rica kay tita na pumupunta siya dito kaso nagkakasalisihan lang sila para pagtakpan siya!"

Tumingin ako kay Rica at nakatingin din siya sa akin. Ewan ko lang, pero pakiramdam ko gusto niyang umayaw ako sa suggestion ni Jung kaya umayaw nga ako.

"Ikaw na! Dinadamay mo pa ako, eh, kayo magkaibigan diyan."

"Why would I?"
I asked calmly.

"I would love to but I still have a lot of appointments to finish. Ipinasa kasi niya sa akin lahat ang pag eedit ng school news paper and as much as I hate to remember this but it's needed to be passed by tomorrow!"

He pouted and look at me sheepishly.

"Eh, 'di pag natapos mo na. Simple!"

"Ano ba 'yan! Kaunting tulong lang para sa kaibigan nating mahimbing na natutulog, oh. So please do the honor. May past naman kayong dalawa, eh, kaya makikin—aw! What was that for?"

Rica cut him off by elbowing his ribs. She shot him a glare just then he realized what the hell he just said.

The three of us, including Rhen, are the ones who only knew about Our past which means, Kim is excluded.

𝐈 𝐍𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐓𝐡𝐨𝐮𝐠𝐡𝐭Where stories live. Discover now