Sebebi Sensin (TAMAMLANDI)

6.BÖLÜM

Multimedya : Aysel & Aslı

Arkadaşlar bu benim ilk kitabım yazım hatalarım vs sorunlar oluyor  bu konuda affınıza sığınıyorum. Kurgu için bana yardım edebilecek arkadaşlar özelden yazabilirler. Yada herhangi kurgu ile yada hikaye böyle olsa daha güzel olacak diyecek arkadaşlarımız yorumlarınızı bekliyorum.
ARKADAŞLAR YORUM VE BEĞENİ YAPMANIZ ŞİDDETLE RİCA OLUNUR...

____________________________________

İnsan hiç görmediği birisine aşık olur mu?  Ben bir gölgeye aşık oldum . Hergün sırf o gölgeyi görebilmek için penceremin kenarından ayrılmaz oldum. Farkında olmadan sanırım gölge benim herşeyim oldu . İster inanın , ister inanmayın;  ben gölgeyi seviyorum....

_____________________________________

Aslının ağzından;
 
Telefonumun titremesiyle araladım gözlerimi oysaki bugün cumartesi kim rahatsız edebilirdi ki beni. Telefonu elime alıp sabah  uykumun en heycanlı yerinden men eden kişinin Aysel olduğunu anlamam pek uzun sürmedi gelen bir mesajdı

Gönderen Aysim;

Aso kuşum günaydın, biliyorum beni çok özledin o yüzden sana bir günaydın fotoğrafı atayım dedim. Hazır uyanmışken sana birşey anlatmak istiyorum. Bora sana aşıkmış inanabiliyormusun ! Benim için Aslıyla konuşabilir misin dedi! 

Gönderen Aysim;
Aso kuşum bence şans ver!

Gönderen Aysim;
Yakışırsınız yani ondan dedim Asom

Gönderen Aysim;
Uyanınca direk olarak dön bana!!!!

Sabah sabah buda neydi böyle offf aysi off  gene başıma ne çoraplar örüyordu acaba.

Gönderilen Aysim;
Öncelikle günaydın Ayselcim,  fotoğraf için teşekkürler o kadar özlemişimki anlatamam şuan seni yanımda görsem başını koparıp duvara montelerimki sırf her sabah görmek için o derece yani borayada gelirsek yada hiç gelmeyelim boş geç...

Gönderilen Aysim;
Ve şimdide yazma bana UYUYCAMMMM!!!!!

Hafta sonu hiç çekilmiyordu bu kız  uyumak için gözlerimi kapattım. Uyku beni çağırıyordu uykunun kollarına teslim ettim kendimi.

"Aslı uyan uyan çabuk "
Abimin bağrışması olmasa biraz daha uyuyabilirdim o bir kesin.
"Ne var umut ne var, uyuyorum be görmüyor musun şimdi defol odamdan! "
Diyerek abime resmen cırlamıştım.
Abim üzerimdeki battaniyeyi bir anda üzerimden çekti ve başıma soğuk su döktü bir an neye uğradığımı şaşırsamda aptallığım pek uzun sürmedi hemen umut'un üzerine pembe panter gibi atladım. Umut boş bulunup yere düşmüştü. Karnına oturup saçlarını çekmeye başladım , yüzünü tırmaladım oda altımda kurtulmak için saçlarıma asılıyordu. O çektikçe ben daha fazla çekiyordum.
"Çocuklar bu ne hal böyle ikinizde kocaman oldunuz ne oluyo burda böyle Ahmettttt Ahmettt bak çocuklarına ne yapıyorlar "
Annemin sesiyle anneme döndüm annem oldukça endişeliydi abime baktığımda oda ben gibi nefes nefeseydi. Saçları dağılmış yanağı biraz çizilmişti yaşasın kötülük.
Abimin öldürücü bakışlarından kurtulup sonunda üzerinden kalkmıştım. Babam'ında gelmesi tam kavganın tuzu biberi olmuştu.
"Aslı,  umut yeter artık bu ne hal"
Babamada tepki vermeyip kavganın bittiğini göstermek amacıyla abime sarıldım, bu sarılış aslında bir barış değildi fakat babam bittiğini anlamalıydı. Elimi yüzümü yıkayıp anneme kahvaltıda yardım ettim .Kahvaltınıdan sonra ayselle buluşmak için dışarı çıktım üzerime
Siyah kot bir şort,  beyaz bir tişört, beyaz spor ayakkabılarımla kompinledim siyah sırt çantamdan sonra hazırdım saçlarımı maşalayıp açtım, güneş gözlüklerimide taktım. Hafif bir makyajla tüm herşey bitmişti.
Sıra Ayselin yanına gitmekti.

___________________________________

Ayselin yanına geldiğimde kocaman sarılmıştı bana. Kemiklerimin kırıldığından şüpheliyim o derece.
"Aslı çok özür dilerim kuzum, Sen bekle benim biryere gitmem gerek "
"Aysi nereye gidiyorsun
Aysiiii, nereye"
Aysi beni dinlemeyip gitmişti bile.

'Merhaba aslı"
Boranın sesiyle ona döndüm ayselin neden gittiği belli olmuştu şimdi. Aysi bu yaptığını hiçbirzaman unutmayacağım.
"Aaa bora sendemi burdaydın,  çok önemli bir işim çıkmasaydı emin ol senle otururdum. Hatta kahve içerdik. Ama başka zaman görüşürüz. "
Boranın cevap vermesini beklemeden adeta kaçmıştım yanından. Tamam ayıp ettiğimi biliyorum ama aysele olan sinirimi boradan çıkarmıştım. Borada anlamalıydı aslında karşılıksız olduğunu. Ben adamımı seviyorum sonuçta , gerçi onunda pek iç açıcı olduğu söylenemez. Onu daha tanımıyorum bile ama hayır bugün yüzleşeceğim onunla. O yüzden eve gitmem lazım her ne olursa olsun yüzleşmeliyim.
______________________________

Eve geldiğimde saat yaklaşık 20.30 du adamımın gelmesine dakikalar vardı.
Annemden zorda olsa dışarı çıkmam izin almıştım. Merdivene oturup bekliyordum. Anlatacaktım herşeyi adamıma. Dakikalar saatler sonra adamım geçmesine saniyeler kalmıştı. Köşede Mert bey belirdi, adamım mert beymiydi saate baktığımda adamımın geçme saatiydi. Adamım Mert beydi emin adımlarla mert beye doğru yürüdüm.
"Merhaba mert bey iyi akşamlar "
Mert bey tanımazcasına
"İyi akşamlar "
"Mert bey size birşey söylemem gerek "
Mert bey tanımış olacakki
"Sen sey değilmisin staj için gelen"
"Evet" diyerek mert beyi onayladım
"Seni dinliyorum "
"Yaklaşık 2 aydan beri penceremden seni izliyorum.  Hergün aynı saatte bu sokaktan geçiyorsun. Saksıyı düşürdüğümde beni gördün. Ben,  ben ne diyeceğimi bilmiyorum gerçekten ama daha fazla saklasaydım içimde büyüğen bu hisse daha fazla dayanamayacaktım. Senden birşey demeni bekleyemem şaşırdın demi. Bende kendime şaşırdım saçma gelebilir ama bu doğru adını bilmiyordum. Seni tanımıyordum. Mert olduğunu şuan öğrendim. İlk defa gerçekten böyle birşey hissediyorum ben. Özür dilerim, afedersin seni izlediğim için ne diyebilirim daha fazla bilmiyorum. "
Ağlamaya başlamıştım
"Lütfen beni yanlış anlama daha fazla içimde tutamadım, ben özür dilerim "
Cevap vermesi beklemeden eve koştum. Düştüğüm durum umurumda değildi. Seviyordum ve bunu artık dile getirmeliydim. Aksi takdirde bir gölgeye aşık olmam akla karşı geliyordu. Bunun ucu tımarhaneye dokunabilirdi.