Sebebi Sensin (TAMAMLANDI)

24 BÖLÜM

Aslının ağzından:

Dün olanlar aklıma gelince beynim yanıyordu. Mert buradamıydı gerçekten. Yoksa gene daha öncekiler gibi halisülasyon mu görmüştüm.
Beynimi dünü daha detaylı için düşünmesini zorlarken. Telefonuma gelen mesajla irkildim

053...........21
Bu sefer oyun yok aslı gerçekler var lütfen Dert Dağına gel

Allah Allah kim ki bu şimdi. Numarayı aradığımda ulaşılmıyordu.
Merakıma yenip düşüp gitmek istedim.
"Aysel ben dışarı çıkıyorum biraz dolaşağım"
Ayselin çok uzaktan gelmeyen sesi yakınlaşırken
"Bende geleyim beraber birşeyler yapalım "
Ayseli baştan savarcasına
"Bence keremle buluşmalısım"
Kerem'i duyan ayselin gözleri parıldarken kerem'i arama gereksinimi bile duymadan hazırlanmak üzere odasına gitmişti bile. Üzerime rahat şeyler giyip. Dışarıya çıktım. Taksiyi çevirip adresi söyledim.

Dert Dağına geldikten sonra arkası dönük bir genç gördüm kişi mertin boylarındaydı. Taksi gittikten sonra tanımadığım yabancı bakışlarını bana yöneltti.
Aman Allahım mert bu .Benim mertim.
Hayal olup olmadığını anlamak amacıyla kolumu cırmaladım. Daha sonra gözlerimi ovuşturdum mert evet mert  burada. Canlı canlı karşımda duruyordu.
"mert Bu senmisin gerçekten. "
Mert bir kaç adım yaklaşırken.
"Senden özür dilerim aslı beni bu kadar sevdiğini biliyordum. Seni saçma bir oyuna alet ettiğim için özür dilerim "
Mert'e şaşkın ve anlam dolu gözlerle bakarken
"Ne oyunu mert. Sen bana öldüm diye oyun oynayarak unutmamımı istedin.Senden vaz geçmemimi istedin"
Mert lafa atlayarak
"Öyle değil aslı dinle beni"
Mert'e kızarmış gözlerle bakarken
"Seni dinlemek istemiyorum mert. Ben senin için ağlarken, senin için üzülürken ,çokmu eğlendin ha.çok mutlu oldun mu bari. seni ben öldürdüm benim yüzümden öldü diye kendimi suçlarken sen nasıl gülebildin. Yazıklar olsun sana mert. Ben senin böyle karaktersiz bir adam olacağını bilemedim. "
Mert sinirden yanakları gerilirken
"Beni dinlemek zorundasın Aslı öyle değil çünkü. Geçmişte canım çok yandı.  Beni sevdiğinden emin olmak istedim sadece. sen benim için her ağlayışında bende ağladım senin canın yanınca benimde yandı. İnan bana aslı lütfen inan. Böyle saçma bir oyuna kalkıştığıma bin pişmanım lütfen affet beni"

Mert'i dinlemek istemiyordum yalan söylüyordu bana. O bana oyun oynamıştı.

"Seni dinlemek istemiyorum mert. Sen hayatımda gördüğüm en büyük yalancısın. Beni öldüğüne inandıracak kadar acizleştin mi gerçekten. Yazık çok yazık. O kadar alçaldın ki gözümde. Ama emin ol artık seni seven aslı yok. Şimdi mutlu olabilirsin"

Hızlıca oradan uzaklaşmak istiyordum. Arkamı döndüm geride mert'i bırakarak dert dağından aşağı koşarak indim

"Özür dilerim Aslı. Birgün beni anlayacaksın"

Geriden hala mert sesleniyordu. Kulak asmayarak çabucak oradan uzaklaştım. Aklımda yaşananlar dönüp dururken. Beynim durmak istiyordu. Düşünmek istemiyorumdum hiçbirşey. Ölümün şakası olurmuydu. Üstelik ben onun için o kadar üzülürken. Ben her ağlayışımda o güldü sevindi belki kimbilir. Seni asla affetmeyeceğim Mert. Bu yaptığını asla unutmayacağım.

Biraz kafamı toparlamak için Damla bara gitme kararı aldım. İçeri girdiğimde. Kokunun ve sesin yoğunluğu yüzümü buruşturmama sebep olurken emin adımlarla barmene doğru ilerledim.

Benim barmen oluşu yüzümü gülümsetirken

"Hey dostum aynısından"

Barmen gülümseyerek alkol dolu bardağı uzattı

"Neler yapıyorsun bakalım nasılsın. Buraya geldiğine göre kafan gene dalgın sanırım"

Muzipçe gülümseyerek