Διαβολικά μυαλά

~Κλεμμενη ζωη~

~Αυτό το κεφάλαιο είναι λίγο πολύ διαφορετικό από όλα τα άλλα, είναι μια υπόθεση που είναι ανοιχτή ακόμα, υπόθεση με αγνοούμενους, αξίζει πραγματικά να μπει σε αυτό το βιβλίο γιατί μόλις το διάβασα όχι μόνο νευριασα με όλο αυτό το γεγονός αλλά και με έκανε να δακρύσω στο τέλος. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την ενημέρωση. Καλή ανάγνωση~

Το 1994, ο 13χρονος Νίκολας Μπάρκλεϋ εξαφανίστηκε από το σπίτι του στο Τέξας. Τελευταία φορά εθεάθη να παίζει μπάσκετ με τους φίλους του στην γειτονιά.

Τρία χρόνια αργότερα ο Νίκολας βρέθηκε. Οι αρχές τον εντόπισαν στην Ισπανία, μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο. Το είχε σκάσει από κύκλωμα διακίνησης ανηλίκων. Οι αρχές ενημέρωσαν τους γονείς του παιδιού και εκείνοι τον δέχτηκαν και πάλι στην οικογένεια.

Όμως κάτι δεν πήγαινε καλά. Είχε πιο σκούρο δέρμα από παλιά. Τα μάτια του ήταν καφέ μολονότι του υιού τους ήταν μπλε και η προφορά του γαλλική. Η ηλικία επίσης δεν ταίριαζε καθώς θα έπρεπε να ήταν 16 ετών αλλά εκείνος έδειχνε μεγαλύτερος.

Τα αυτιά ήταν λίγο πιο κυρτά. Η μόνη ομοιότητα ήταν το διάστημα στα δύο μπροστινά δόντια. Ο ίδιος έλεγε πως οι απαγωγείς του τού είχαν κάνει πειράματα και τον πίεζαν να μιλάει γαλλικά.

Η κατάσταση στο σπίτι είχε χειροτερέψει. Ο Μπάρκλεϋ μάλωνε συχνά με τους γονείς του και έτσι η μητέρα του έφερε στο σπίτι τον θείο του Τζέισον, ο οποίος άρχισε να υποπτεύεται πως αυτός δεν ήταν ο ανιψιός του.

Στο σχολείο οι καθηγητές δεν μπορούσαν να το ελέγξουν και τα παιδιά σταμάτησαν να του κάνουν παρέα.