Obiecana za młodu

Rozdział 25

Dwa miesiące później 

W moim życiu naszły duże zmiany ponieważ jak miesiąc temu byłam na USG, to dowiedziałam się, że nie będę miała jednego dziecka, a dwójkę i będą to bliźnięta. Pani doktor mnie przepraszała, że na początku tego nie widziała, ale każdy może popełnić błąd. Nie wspomnę o tym jak Aron zaczął się cieszyć gdy mu o tym powiedziałam.  Zaczął już nawet remontować nasz pokój, a my przenieśliśmy się do sypialni na dół, oczywiście będziemy mieli dwa łóżeczka w naszym pokoju na dole. 

- Kochanie nie uważasz, że to za  szybko ? - zapytałam mojego męża 

-Nie, jesteś już w trzecim miesiącu ciąży - odpowiedział Aron

- No właśnie trzeci miesiąc zostało jeszcze sześć - powiedziałam i wyszłam na ogród po czym usiadłam na fotelu 

- Myszko nie bądź zła - powiedział Aron gdy pojawił się w ogrodzie 

- Nie jestem zła, ale uważam, że to za szybko - odpowiedziałam 

- Dobrze, na razie zatrzymamy pracę - powiedział i w tym momencie usłyszeliśmy dzwonek 

- Powiedz, że to nie rodzice 

- Sprawdzę i zaraz wrócę - powiedział Aron i poszedł otworzyć drzwi 

- Olivia gdzie się ukrywasz ? - zapytał głos mojej przyjaciółki 

- W ogrodzie jestem - odpowiedziałam i wstałam, a już po chwili zobaczyłam moją przyjaciółkę z zaokrąglonym brzuchem 

- Jak ja cie dawno nie widziałam - powiedziała Victoria i mnie przytuliła 

- Czy to jest to o czym myślę ? - zapytałam wskazując na brzuch 

- Mhm tak wyszło - odpowiedziała Victoria 

- Moje gratulacje, chcesz coś do picia ?

- Wodę z cytryną - odpowiedziała Victoria 

- Kochanie przyniesiesz nam dwie wody z cytryną ? - zapytałam 

- Jasne, zaraz przyniosę 

Godzina później 

Po tym jak Victoria razem z kuzynem Arona pojechali, miałam ciszę i spokój. Nie to, że nie chciałam, by nas odwiedziła, ale jak ona zacznie gadać to nie może przestać. Siedzę w salonie i przeglądam dokumenty z pracy, bo od teraz będę pracować w domu. Co do pierwszego miesiąca ciąży powiem tylko, że było bardzo źle, codziennie wymiotowałam i pół nocy nie spałam, ale teraz jest już lepiej więc cieszę się z tego. Jak powiedziałam o tym mojej mamie, która mnie wtedy odwiedziła mówiła mi, że jak była w ciąży ze mną miała podobnie. Kupiła mi nawet herbatę ziołową i jakieś ciasteczka z czymś nawet nie wiem z czym były, ale poczułam się lepiej dopiero gdy mój lekarz przepisał mi odpowiednie "leki" w postaci herbaty. 

- Aron nic nie mamy w lodówce - powiedziałam z posępną miną 

- To jedziemy na zakupy - odpowiedział na co ja się uśmiechnęłam 

- Ja prowadzę - powiedziałam i wzięłam kluczyki do swojego Audi 

- Jesteś w trzecim miesiącu ja prowadzę - oznajmił Aron jak już byliśmy przy samochodzie 

- Ale.. - powiedział lecz mój kochany mąż mi przerwał 

- Nie ma żadnego "ale" siadaj na miejsce pasażera 

- Jasne - powiedziałam i udałam się na miejsce obok kierowcy nie byłam z tego zadowolona, ale przemilczę to 

Po 20 minutach byliśmy pod sklepem, nie czekając na Arona udałam się do sklepu wzięłam wózek na zakupy i ruszyłam w pierwszą alejkę. W ciszy brałam produkty, oczywiście że zauważyłam jak Aron wszedł do sklepu i podbiegł do mnie. Nie odzywał się i w sumie dobrze, bo nie miałam ochoty na rozmowy z nim. Kto wie czy czasem, by mi nerwy nie puściły i nie zrobiłabym mu tutaj awantury o nic. Po zrobieniu i zapłaceniu zakupów razem z Aronem udaliśmy się do samochodu, by spakować zakupy i ruszyć w drogę powrotną. W domu zajęliśmy się rozpakowaniem wszystkich zakupów, po zrobieniu tego udałam się do pokoju i wzięłam pierwszą lepszą książkę i zaczęłam ją czytać. Nie byłam już zła na Arona, ale chciałam być sama. 

Nie wiem ile minęło czasu odkąd zaczęłam czytać, ale stwierdziłam iż na dzisiaj wystarczy czytania. Wyszłam z pokoju i udałam się do kuchni, by zrobić sobie herbatę. Z herbatą w ręku weszłam do salonu gdzie okazało się, że był mój mąż. 

- Cały czas tu siedziałeś ? - zapytałam jak już usiadłam na kanapie 

- Tak, a ty co robiłaś w pokoju - odpowiedział 

- Czytałam pierwszą lepszą książkę, nawet nie wiem jaką 

Resztę dnia przesiedzieliśmy na kanapie no i byliśmy jeszcze na spacerze bardzo długim, bo trwał on ponad półtora godziny. 

*****************

Tak właśnie mamy kolejny rozdział, proszę nie zabijcie mnie za to, że dopiero dzisiaj mimo, że poprzedni był 10 lipca, ale tak wyszło.