Lost Souls/Loki fanfic

VIII. Ephemeral Fear

Multimedia: Rienna
Shawn Mendes-If I can't have you

"Everything means nothing if I can't have you?"

"Benim yüzümden mi?" Dedim. "Beni kurtarmak için mi onunla yüzük taktı?"

Thor önüne bakarak yürümeye devam ederken cevap verdi. "Evet. Aslında onun yerine ben evlenecektim fakat kraliçe böyle istedi."

Sinirle nefesimi verdim. "Umarım şuan onun sarayına gidiyoruzdur." Dedim.

"Loki'nin orada olma ihtimali yüksek. Sonuçta onunla evli olduğunu biliyor. Ondan faydalanmak gibi şeytani planlarını gerçekleştirmek istemiş olabilir." Dediğinde güldüm. Evet bunu yapıyor olabilirdi.

"Evli kelimesini kullanmasak. Duyunca içimden bir yerleri yıkma isteği geliyorda.." dedim ve kaşlarımı kaldırıp güldüm. Thor da bana güldü ve yürümeye devam ettik.

Sonunda sarayın önüne gelmeyi başarmıştık. Kapıdaki muhafızların yanına ilerledik.

"Kraliçeyle görüşmek istiyorum." Dedi sert bir sesle.

Muhafızlardan biri diğerinden içeri girip kraliçeye haber vermesini istedi ve önümüze geçti.

"Bu kim?" Dedi kafasıyla beni işaret ederek.

Thor "Aileden." Dediğinde eliyle bize yolu gösterdi ve arkamızdan ilerlemeye başladı.

Biraz önümden ilerleyen Thor'u takip ettim çünkü sarayı bilmiyordum. Thor sarayı çok iyi biliyor gibiydi. Acaba kaç kere gelmişlerdi?

Düşüncemle suratım asıldı. Bir kapının önünde durduk. Arkamızdan gelen muhafız kapıyı tıkladığında kapı içeriden açıldı.

Alışveriş merkezinde karşılaştığımız kadın ihtişamlı bir tahtın önünde ayakta duruyordu. Ayak seslerimizi duyunca bize döndü.

Tek kaşını kaldırıp gülümsedi. "Seni burada tekrar görmek ne kadar güzel." Dedi Thor'a dönüp. Ben yokmuşum gibi davranıyordu. Loki'nin yerini öğrenip onu gerçekten yok ettiğimde de gülebilecek miydi acaba?

"Kardeşim! Bu ne güzel bir sürpriz." Dedi Loki ve tahtın yanındaki kapıdan içeri girdi. Yanımıza gelene kadar her hareketini inceledim.

Bize bakmadan kraliçenin elini öptüğünde üstlerine atlayıp onları ayırmak istedim. Bunu anlamış gibi Thor biraz önüme geçmişti.

Loki kafasını kaldırıp bana baktığında sertçe gözlerine baktım. Hızlıca ona yürümeye başladığımda gözleri biraz büyümüştü. Suratına sert bir tokat attığımda daha da büyüdü.

Gerçekten sert bir tokattı çünkü sadece kafası bir yana savrulmamış vücudu da sarsılmıştı.

Sinirle bana dönüp gözlerini dikti. Kolumdan tutup beni kendine çekti. Göğüslerimiz birbirine çarptığında derin bir nefes aldım ve kaşlarımı çattım.

Kolumu kurtarmaya çalışırken yüzüme doğru sessizce bir şeyler söyledi. Vücudumun beni taşıyamadığını hissettim ve kendimi geriye doğru bıraktım. Bayılmadan önce tek hatırladığım düşmemem için belime dolanan Loki'nin koluydu.

*

Sert bir şekilde sarsılıyordum. Gözlerimi açtığımda sabırsız gözlerle beni süzen Thor'u gördüm.

"Beş dakika daha." Deyip onun olmadığı tarafa dönmeye çalışınca kolumdan tutup beni oturur pozisyona getirdi.

"Ne saçmalıyorsun? Zindanın yerleri çok rahat sanırım." Dedi.