Από την στιγμή που φτάσαμε στο σχολείο η βροχή σταμάτησε.Μετά την μικρή υποθέτω ζήλια του Harry η υπόλοιπη διαδρομή ήταν ήσυχη.O Sam και o Ηarry συζητούσαν για το πως θα ζητήσει από την Lucy να πάει μαζί του στον χορό και εγώ κοιτούσα από το παράθυρο.
''Sam,μην ξεχάσεις για-''
''Ναι,Aly ξέρω το babysitting!'' Μου είπε και έφυγε.
''Babysitting huh;''Με ρώτησε ο Harry.
''Δυστυχώς.''Μουρμούρισα.
''Πρέπει να με αφήσεις να σε βοηθήσω.''Χαμογέλασε.
''Είναι παρασκευή βράδυ Harry.Και πέρα απ'αυτό θα υπάρχουν έξι μικρά παιδιά.''
''Ένας λόγος επιπλέον για να σε βοηθήσω.''Χαμογέλασε ξανά.
''Γιατί θες τόσο πολύ;''Ρώτησα ξαφνικά.''Και γιατί εξακολουθείς να μου μιλάς;''Ξέρω οτί ακούστηκε αγενές αλλά στ'αλήθεια θέλω να ξέρω.H Karina μου είπε οτι o Harry θέλει τα κορίτσια μόνο για το κρεβάτι από τη πρώτη στιγμή,αλλά δεν θυμάμαι να προσπάθησε κάτι τέτοιο.
Ο Harry έσμιξε τα φρύδια του παραξενεμένος από την ερώτησή μου.''Μου αρέσει να σου μιλάω.''Ανασήκωσε τους ώμους.''Μήπως σε πειράζει;''
''Όχι.''Κούνησα το κεφάλι μου.''Απλά,εγώ...ugh,τίποτα.Ξέχνα το.''
''Έχεις ακούσει πράγματα για μένα.''Είπε και κατέβασε το κεφάλι.''Καταλαβαίνω.''
Άφησα έναν αναστεναγμό.''Αληθεύουν;''
''Εξαρτάται τι έχεις ακούσει.''Είπε συνεχίζοντας να κοιτάει κάτω.''Οι άνθρωπου λένε διάφορα Alyssa.''
''Το ξέρω...αλλά κάποια από αυτά ακούγονται πειστικά...''Παραδέχτηκα.
''Πειστικά;''
''Ναι.''Είπα χαμηλόφωνα.''Κάποιος μου είπε οτί έχεις προβλήματα θυμού..''Χριστέ μου,για ποιον λόγο του τα λέω αυτά;Αυτό σίγουρα ακούστηκε λες και είμαι καμιά σκύλα και...και γέλασε;
''Αυτό μπορώ να πω πως αληθεύει.''Γέλασε ξανά.''Είναι αλήθεια.Πιθανώς το μόνο αληθινό που έχεις ακούσει ε΄δω μέσα για εμένα.''Ω θεέ μου πρέπει να σταματήσει να χαμογελάει.''Δεν μ'αρέσει Alyssa...ο θυμός,στ'αλήθεια δεν μ'αρέσει.Αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι.''Είπε και πήρε μια βαθιά ανάσα.''Δεν θα με καταλάβαινες...''
