O Harry έκατσε αμίλητος για αρκετή ώρα με τα χέρια του σφιγμένα σε γροθιές.Οι ανάσες του άρχισαν να γίνονται πιο γρήγορες και πιο κοφτές.Μετάνιωσα τόσο πολύ που τον ρώτησα.Δεν περίμενα τέτοια αντίδραση....μα γιατί στο καλό δεν απαντάει;Με κάνει ακόμη πιο περίεργη να μάθω για αυτήν.
''Μην ξαναρωτήσεις για αυτήν.''Είπε αυστηρά,σφίγκοντας τα δόντια του.Σηκώθηκε από το κρεβάτι και άρχισε να πηγαίνει πέρα δώθε.
''Σ-συγνώμη.''Είπα χαμηλόφωνα.
Κούνησε το κεφάλι του ως απάντηση και πήρε μια βαθιά ανάσα.Σηκώθηκα με σκοπό να τον ηρεμίσω,γιατί πραγματικά δεν ήθελα να πάθει πάλι κρίση πανικού.
''Μην.''Μουρμούρισε και απομακρύνθηκε ξανά από μένα,κολλώντας την πλάτη του στον τοίχο.
Η καρδιά μου ράγισε.Πρωτού προλάβω να το σκεφτώ περισσότερο,έκλεισε τα μάτια του και το στήθος του άρχισε να ανεβοκατεβαίνει πολύ γρήγορα.''Harry,νόμιζ-''
''Σταμάτα.''Είπε και κόλλησε το κεφάλι του στον τοίχο.
Έπεσε κάτω και το σώμα του άρχισε να τρέμει.Πήγα κοντά του και εξακολουθούσε να με σπρώχνει.''Alyssa,σταμάτα!''Φώναξε.
Τον κοίταξα.''Όχι Harry!Παθαίνεις κρίση πανικού επειδή σου έκανα απλά μία ερώτηση!Απλά πες μου τι να κάνω!''
''Σ-την κουζίνα...έχει ε-ένα κουτάκι με,χάπια.''
Έτρεξα στην κουζίνα και βρήκα ένα κουτάκι που έγραφε ''Stress and Anxiety Reliever''.Το πήρα γρήγορα και επέστρεψα στο δωμάτιο.''Πόσα;''Ρώτησα.
''Δ-δύο.''Είπε αδύναμα.
''Harry,μείνε ξύπνιος!''Είπα και δάκρυα άρχιζαν να τρέχουν από τα μάτια μου.Το σώμα του έπεφτε όλο και περισσότερο όσο προσπαθούσα να γυρίσω το καπάκι.
''Ξέχνα τα.''Μουρμούρισε και πρωτού μπορέσω να κάνω κάτι το πρόσωπό μου βρισκόταν ανάμεσα στα χέρια του και τα χείλη του,στα δικά μου.
Πριν πέντε λεπτά δεν με άγγιζε και τώρα με φιλούσε.Έβαλα τα χέρια μου στο στήθος του,όσο συνεχίσαμε να φιλιόμαστε ήρεμα.Ένιωθα τον χτύπο της καρδιάς του να ηρεμεί και απομακρύνθηκε.
