Το χτύπημα στην πόρτα με έκανε να αναπηδήσω και μη χάνοντας χρόνο έκρυψα το ημερολόγιο στο κομωδίνο.Σκεπάστηκα αμέσως και ξάπλωσα την στιγμή που η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο Harry.Με αυτό που μόλις διάβασα δεν ήξερα αν έπρεπε να τον εμπιστευτώ ή όχι.Μάλλον δεν θα έπρεπε.Τι και αν η Karina είχε δίκιο;Τι και αν όντως έχω πέσει στη παγίδα του;
''Hey,τι κάνεις;''Ρώτησε και κάθισε στο τέλος του κρεβατιού.Αμέσως μαζεύτηκα.Φάνηκε να το παρατήρησε αλλά δεν έδωσε σημασία.
''Καλά είμαι.''Μουρμούρισα προσπαθώντας να φερθώ όσο πιο φυσιολογικά γίνεται.
''Alyssa,τι έχεις;''Ρώτησε και πήγε να πιάσει τον ώμο μου,αλλά αποτραβήχτηκα.Απομακρύνθηκε λες και τον χαστούκισα και με κοίταξε ανήσυχα.Έδειχνε φοβισμένος.
''Τ-τι έκανα;''Τραύλισε και σηκώθηκε από το κρεβάτι.
Απομάκρυνα τι βλέμμα του από το δικό του και ένιωσα δάκρυα στα μάγουλά μου.Δεν έπρεπε να τον αγαπήσω.Θα έπρεπε να τρέξω μακριά του,αλλά δεν μπορώ.Δεν μπορώ να μείνω μακριά του και αυτό είναι που με τρομάζει.
''Alyssa;''Ρώτησε και το βλέμμα του παρέμενε φοβισμένο.
''Τ-τ-το διάβασα.''Ψιθύρισα και κοίταξα κάτω.
Έμεινε για λίγα λεπτά αμίλητος,ως που τελικά είπε ένα απλό ''oh'',κοιτάζωντας το πάτωμα.Ήθελα να πει κάτι.Ήθελα να μου πει,πως ήταν ψέμα.Αλλά ήξερα.Ήξερα οτί δεν θα το πει.
''Όλο αυτό είναι ένα ψέμα;''Ρώτησα κλαίγοντας και τον κοίταξα στα μάτια.
Έσμιξε τα φρύδια του.''Ποιό;''
''Αυτό.''Είπα και κούνησα τα χέρια μου μεταξύ μας.''Εσύ και 'γώ.''Είπα φοβισμένη για το ποια θα είναι η απάντησή του.''Μην μου πεις ψέματα,Harry.Κουράστηκα από τα μυστικά σου.Θέλω μόνο την αλήθεια.Αν βέβαια υπάρχει.''Λέγοντας αυτές τις λέξεις ένιωθα σαν να μου χτυπάνε την καρδιά,αλλά έπρεπε να μάθω.
Κούνησε αμέσως το κεφάλι του.''Φυσικά και υπάρχει.Alyssa,δεν λέω ψέματα για τα συναισθήματά μου.Αυτό πιστεύεις;''
''Δεν ξέρω..''Είπα και τα δάκρυα συνέχισαν να κυλάνε από τα μάτια μου.''Απλώς..είμαι τόσο μπερδεμένη Harry.Είμαι μπερδεμένη και κουρασμένη.Δεν ξέρω καν τι πρέπει να κάνω ή τι να σκεφτώ.''Είπα και το κλάμα μου δυνάμωσε.
