Chapter Forteen: Not my Papa!

15 1 2
                                    

    Habang nakatingin pa rin ako sa kotse nila Quinn, may narinig ako.

    *Boogsh!*

    Napalingon ako agad. Ano ba yun?

    O.O

    "PAPA!" sabay takbo ako doon sa sala. Oh my God! Wag niyo pong pabayaan si Papa! Lord please! ;(

    Binuhat ko yung ulo niya at tinatry kong gisingin, ayaw! "Ma! Ate!" sigaw ako ng sigaw. Wala atang marinig! "Mama! Ate! Si Papa!" grabe halos lumabas na ang lalamunan ko.

    Bumaba na yung dalawang kanina ko pang tinatawag. "Anong nangyari?!" sabay nilang tanong; tarantang-taranta. "Bigla siyang bumagsak! Dalhin na natin siya sa ospital!"

--

    @Hospital

    "Dok? Kamusta na po si papa?" tagaktak na ang luha ko sa pisnge ko. Ang dungis dungis ko na. "I'm so sorry but malala na talaga ang sakit niya. He has a stage 4 brain cancer. Excuse me" direct to the point sinabi ni dok and umalis na. God! Help him please! Ayoko nang may mawala pa sakin! ;(

    Pumasok nako sa room ni papa. With my mouth masked. "Papa?" hinawakan ko ang kamay niya at nilagay sa aking pisnge. "Kayanin mo pa ha? Ayokong mawala ka pa! Please pakatatag ka!" emosyonal ang boses at itsura ko ngayon. Wala pa siyang malay. Pero sana gumaling na talaga siya ;(

    Pumasok na rin sina mama. Emosyonal rin. Halos bumaha na nga dito sa kaiiyak namin.

    Pumunta ako sa mini chapel. Taimtim akong nagdasal for my papa's sake.

    Biglang bumukas ang pinto. "Teka, anong ginagawa mo dito? Pano mo nalamang nandito ako?"

Quinn's P.O.V

    Nasa airport na kami. Ang bigat pa rin ng pakiramdam ko. I feel the world with my hand. I feel more the pain than in my heavy baggage. Ang bigat pa rin ng pakiramdam ko dahil I hurt someone's feelings. Ang masakit pa? Bestfriend ko pa yun. Ano na kayang nangyari sa kanya?

    "Huy Quinn tulala ka nanaman jan." natauhan ako nang may nagsalita. Si mommy. "Wag mo ng isipin si Louie. Natanggap nanaman na niya ang apology mo eh."

    Hindi nalang ako sumagot at habang hindi pa kami sumasakay ng eroplano, I grab my phone and prefer to call my bestfriend.

    Matagal bago sinagot ni Louie ang call ko.

    "Hello?" I asked to start a conversation. Walang sumasagot, thus, may naririnig akong sumisinghot. "Huy Louie okay ka lang ba?! Ano ng nangyari sayo jan?!" I slightly shouted at her. Kinakabahan ako.. Ano na bang nangyayari sa kanya? :(

    "*sniff* Quinn. Si Papa!" Oh God!

    "The hell?! What happened to her?!"

    "He fell down a while ago. *sniff*" Tuloy pa rin ang pagpatak ng luha niya. God! Don't do this to her! Bakit pasan na niya ang lahat?!

    "B-but? Why?!" Napapalakas na ang boses ko. Mukhang ayoko munang tumuloy. My bestfriend needs me.

    *toot toot toot*

    "Louie?! Hello? Hello?!" naputol na. "Mom! Ayokong tumuloy!" I stood up and grab her hand "Let's go to Louie. She needs me! Her father is sick!" natulala lang siya. Tae naman oh. Di oras ng tumulala mom!

    "But? Sayang yung flight naten." Yan lang ang tanging nasabi niya. Mukhang walang pake.

    "Maam? Tara na po sa plane?" Lumapit na yung girl sa amin. What the hell.

Her World of SadnessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon