Derin bir Nefes

2. bölüm #Çoktan unutmuş gibi

2. Bölüm : Çoktan unutmuş gibi
"Geride kalmış parçalar..."

"Nefes! Uyan artık kapat şu telefondan gelen sesleri. Saat daha 08.00 çok erken."

kulağıma gelen sesler sonunda zorda olsa gözlerimi açmamı sağlamıştı. Önümde sarı saçlı kahverengi gözlü üstünde uzay gemilerinin olduğu lacivert bir pijama elinde ise ayısı olan uyku sersemliğiyle yatağımın kıyısında duran küçük bir canavar (!) vardı. Gözlerimi kısarak yüzüne baktım.

"Sen kimsin? Ne arıyorsun yatağımda seni sarı canavar!" diyerek oturur pozisyona geldim. Kollarını göğsünde birleştirip tek kaşını kaldırdı.

"Nefesciğim sen beni her ne kadar tanımıyormuş gibi davrandan da ben senin tam yedi yıllık kardeşinim." dedi ellerini açabildiği kadar açıp bana beşi ve diğer eliyle ikiyi gösterirken.

"Doğru seni sanki yokmuşsun gibi saysamda sonuçta kardeşimsin. Ne istiyorsun?"

"Telefonuna gelen mesajlar uykumu böldü uyandım. Kapat şunu Nefes." mesajlar mı? Ben zaten geç yattım. Guruptakiler gece ne yazdı acaba?

"Bir dakika! Sen bana niye abla demiyorsun? Nefes diyorsun. Ben senin ablanım. Abla diyeceksin!"

"Avcunu yala! Sana abla demem ben. Ne ablalığını gördük? Kapat şu telefonun sesini uyuyamıyorum. Yoksa anneme söylerim.!"

"Ses senin odana geliyor mu? Ben duymuyorum telefonun dibinden. Sen nasıl duyuyorsun? Bir de beni anneme mi şikayet edeceksin? Sarı canavar!" deyip belinden tutup yataktan sarkıttım.

"Sabaha karşı gelip yanına yatıyorum. Ne var bunda! Abla abla dur gideceğim dur n'olur!"

"Abla olduk şimdi değil mi?" derken annem geldi odaya.

"Ay benim akıllı çocuklarım erken mi kalktınız bugün? Aferin size." annem bana bakıp

"Hadi kızım bırak Emre'yi de hazırlanın kahvaltıya geç kalkmayın." işte idealdeki anne! Okula geç gitsek sıkıntı olmaz ama yemek yemezsek canından can gider. Canım annem be! Hayatımdaki en büyük kötülüğü Emre'yi doğuracak yapmış olsa da... Neyse.

Yapılacaklar listesi
Okul kıyafetleri tamam
Kahvaltı tamam
Ders programı tamam
Coğrafya ödevi her ne kadar geç olsa da tamam
Bir de şu gece gelen ve Emre'yi uyutmayan mesajlara bakayım. Gece üçte gelmiş mesajlar. Emre diyor sabaha karşı yanına geliyorum.

Kayıp galaksiler 13 yeni mesaj

Atanınizinde: Arkadaşlar sınıfça bittik. Yarın kimya sözcüsü varmış!

HayallerHayatlar: Gerçekten mi? Nereden çıktı bu şimdi yahu?

Ataninizinde: Aah! Hayalciğim sende mi buradaydın? Ne tesadüf bende.

HayallerHayatlar: Evet Atakancığım buradayım.

Atanınizinde: Bir sen Atakan deyince yakışıyor. Bana bundan sonra kimse Atakan demesin. Derse kız erkek demem, dalarım.

Uzayınderinlerinde: Sen kimden öğrendin?

Atanınizinde: Yan sınıftaki Zeki'den.

HayallerHayatlar: Kesin bilgi o zaman. Yalnız çocuk tam bir psikopat.

Atanınizinde: Her zamanki gibi haklısın Hayalciğim...

Ölüdenizciler: Her zamanki gibi haklısın Hayalciğim... Bir tek sen haklısın. En çok sen haklısın.

Atanınizinde: Sen bu mala bakma Hayal her zamanki Deniz işte.

Ölüdenizciler: Şaka be oğlum ciddiye alma beni.