<zawgyi>
Hi!!!
အခုမွdateလို႕ အရင္အပိုင္းေတြ ေမ့ေနေလာက္ျပီထင္တယ္ေနာ္!😁
ျပန္ဖတ္ေပးျကပါလို႕…please😭😭😭
ၾကားထဲမွေရးရင္း ပ်က္သြားလို႔ပါ😢😢😢
…•.▪°○.■•●°…□…°●•■.○°▪.•…
What's called l♡ve!!!!!!
~ForthBeam … ch-17
ေက်ာင္းပ်က္တဲ႕အခ်ိန္ကစာေတြ ကူးဖို႕ Lamရဲ႕အိမ္ကို ကၽြန္ေတာ္ စာအုပ္ေတြယူဖို႕သြားခဲ႕တယ္။
ကူးရမယ့္ noteေတြ အမ်ားျကီးပဲ…
အင္း…ကၽြန္ေတာ္ တပတ္နီးပါးေတာင္ အျကာျကီးဖ်ားခဲ႕တာပဲေလ။
တကယ္ေတာ့ အဖ်ားက အရမ္းမဆိုးခဲ႕ပါဘူး…
ခြင့္ယူဖို႕ အေျကာင္းျပခ်က္သပ္သပ္ပါပဲ။
ဒီအတိုင္း…
ေက်ာင္းကို ခဏေလာက္မသြားဘဲ ေနခ်င္ခဲ႕လို႕ေပါ့။
မဟုတ္ရင္ ေဆးေက်ာင္းအေဆာင္ဘက္ကို သြားမိေနဦးမွာမို႕…
'ဟူး…'
သက္ျပင္းတစ္ခ်က္နဲ႕အတူ ဆိုင္ကယ္ကိုလမ္းေဘးဆီထိုးရပ္လိုက္ျပီး အိတ္ထဲကေဆးလိပ္ကို ယူေသာက္လိုက္ရတယ္။
အရက္ကို စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ျပန္ေသာက္တယ္…
ေဆးလိပ္ပိုေသာက္လာတယ္…
ခြင့္ယူထားခဲ႕တုန္းကလည္း Hazingရဲ႕ ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္ပြဲအတြက္ အစီအစဥ္ေတြ ဆြဲေနခဲ႕တယ္…
အခု Lamဆီက စာအုပ္ေတြ ေတာင္းလာတယ္…
တစ္ခုခုဆီကို အာရံုေရာက္ေနဖို႕ အရမ္းျကိုးစားေနခဲဲ႔မိတယ္။
ဒါေတြက သူ႕ကိုေမ့ထားဖို႕ အသံုးမဝင္ခဲ႕ပါ…
နည္းနည္းေလးေတာင္ သံုးမရခဲ႕ဘူး…။
ဒီခံစားခ်က္က…Yoကို ခ်စ္ခဲ႕တုန္းကနဲ႕ မတူဘူး။ ေမ့လိုက္လို႕ရမယ့္ပံုလည္းမေပၚဘူး။
Beamက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ဘယ္သူနဲ႕မွ မတူခဲ႕ဘူး…
ေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြကို ရႈိက္ထုတ္လိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိေရွ႕ကအရက္ဘားဆီ ျကည့္လိုက္မိတယ္။
ထားပါေတာ့ေလ…
ေမ့မရရင္လည္း…ကိုယ့္ဖာသာ သိမ္းထားလိုက္ေတာ့မယ္။
ဘာလို႕အရမ္းျကိုးစားေနရမွာလဲ?
သူနဲ႕ရွိခဲ႕တဲ႕မွတ္ဥာဏ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္လည္း သေဘာက်ခဲ႕တာပဲ…
ВЫ ЧИТАЕТЕ
What's called love
Фанфикမင္းသိလား... လူတိုင္းက ငါ့ကိုထားခဲ့ၾကတာ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကတိေပးႏိုင္မလား Forth... မင္းကေတာ့ ငါ့ကို ဘယ္ေတာ့မွ မထားခဲ့ဘူးဆိုတဲ့ကတိေပးႏိုင္မလား... ငါ ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္မနာက်င္ခ်င္ေတာ့လို႔...။ {ဘာသာျပန္မဟုတ္သလို s2မဟုတ္ပါ... စိတ္ကူးယဥ္ဝတၳဳသပ္သပ္သာျဖစ္သည္} မင်...
