Who am I?

Chap. 05

Hindi, imposibleng may sakit ako na ganun...

Pero nakakapag-taka yung may dugo ako sa kamay tuwing umaga

Aiissh, masyado akong nagiisip ng di naman totoo...

Kinuha ko ang phone ko sa table na nasa tabi ng kama ko, at may nag-pop na notification galing kay Adrian..

Hey...
-Adrian

Hello

Pwede ka ba ngayon?
-Adrian

Oo naman. Wala rin naman akong magawa dito sa dorm ehh haha..

Oh, okay. Kita tayo sa cafe,mga 2pm..
-Adrian

Okay, sige..

Okie, see you!
-Adrian

See you.

Thank

At binaba ko na ang cellphone ko, at dumiretso sa aking closet upang makapag-hanap ng masusuot...

At agad akong dumiretso sa baba...

_________

"oh, san punta mo?" tanong sakin ni Alliyah..

"may pupuntahan lang ako. Babalik din ako agad.." sagot ko at agad na ako lumabas..

________

"kanina ka pa?" tanong ko kay Adrian..

"di, kakadating ko lang din.." sagot nya at agad na kaming pumasok sa cafe..

"anong gusto mo? Sagot ko na." sabi ni Adrian..

"ikaw bahala.." sagot ko..

"umm, dalawang Americano please." sambit nya sa waiter..

Habang inaantay namin ang aming order, nagkwentuhan muna kami...

"di ko talaga makalimutan yung unang araw nyo sa school.. Nagulat din ako sa inakto mo kay Cheska.." sambit nya..

"Cheska pala pangalan nun." saad ko.

"yeah.. And she's my ex." sagot nya na dahilan para magulat ako.

"ex mo sya?" tanong ko ulit..

"oo.. Kaso nag-break kami agad.." sambit nya..

"bakit naman?" tanong ko.

"nakita ko... Making out with another guy... At yung kahalikan nya non... Ay yung bestfriend ko.." paliwanag nya..

"ayyt, ang saklap naman nun.. Kung ako sa'yo dapat inupakan mo na.." pagbibiro ko, kahit papaano naman eh natawa sya..

"napatawa moko dun ahh..." sabi ni Adrian.

"ganun talaga ako kapag malungkot ang isang tao.. Ganun din ginagawa ko kilala mama-..." napatigil ako ng banggitin ko ang salitang iyon..

"oh, bakit? Okay ka lang?" tanong ni Adrian at napatingin ako sa kanyang mga mata..

"h-huh? Uh, oo.. Nalulungkot lang talaga ako kapag naaalala ko sila mama." sagot ko.

"nasaan ba sila? Sa ibang bansa?" tanong nya ulit..

"w-wala na sila.." sambit ko at napayuko..

"a-anong nangyari? Sabihin mo lang saken, makikinig ako." ani nya..

"2 years ago.. Pinatay sila sa isang alley, babae daw ang pumatay sa kanila. Ang tingin ng mga pulis parang may sakit yung suspek di ko alam kung ano yun... Alas-dose ng hating gabi.. Ganun din yung nangyari sa isang biktima kaninang umaga sa balita... Kaya may kutob ako na iisa lang talaga yung suspek.. O di kaya ay nagkataon lang talaga na same place at the same time.. " mahabang litanya ko...

" tutulungan kita sa paghahanap... "sagot nya dahilan para mapatingin muli ako sa kanyang mala-anghel na mukha..

" a-ano? " tanong ko..

" tutulungan kita sa paghahanap kung sino pumatay sa parents mo, tutal yung papa ko isang chief officer. "sambit nya at napangiti ako..

" salamat, malaking tulong na iyon para saken.. Pangako babawi ako.. "saad ko.

" hindi na Irene. Kaibigan kita at tulong na iyon, di mo na kailangan bumawi.. " sambit nya...

" salamat, Adrian." sambit ko, at nginitian nya ako....

____________

Hey guys! Sorry for long update, wrong typos, grammatical errors, and for the lame chapters.. Love you guys!