Who am I?

Chap. 9

Irene's POV

Nandito ako ngayon sa kwarto, nagkukulong. Habang yung iba ay nasa living room

Tangina, nakapatay ako...

Walang tigil ang pag-agos ng luha ko, nasa kalagitnaan ako ng pag-iyak ng may kumakatok

"l-leave me alone!" uutal kong sagot

"si Rhea to, please papasukin mo ko." aniya, kaya agad akong tumayo para buksan ang pinto

Pagkabukas ko ay bumungad sa akin si Rhea, the way she look at me... Alam kong naaawa sya saken, at sa sobrang iyak ko ay di ko na matiis na yakapin sya

"i-i just took an innocent person's life... Kasalanan ko t-to." ani ko

"Irene, di mo kasalanan ang nangyari. Kung sino man ang pwedeng sisihin, yun ay yung second personality mo."

She caress my back, habang ako hagulgol parin ng hagulgol

Sa dinami dami ng tao... Bakit ako pa ang nabigyan ng sakit na ganito? Okay lang naman saken kung yung second personality ko eh yung kahit isip bata... Pero yung nampapatay? Tangina, ibang usapan na yon

Minsan, gusto ko nalang mawala sa mundo para wala nang mabiktima pang inosenteng tao

"shhh, makakayanan mo din yan Irene. Nandito lang kame."

Sana nga, sana nga makayanan ko... Dahil ayokong dumating ang araw na pati sila eh madamay pa...
_______________

Pasensya na Dankin's kung maikli tong chapter na to, naba-blangko kasi utak ko, pero since sembreak na, sisipagin ko nang gumawa ng mahabang chapter

And don't forget to vote and comment