Z

Chapter 9

(Ivan's POV)

"maam? okay ka lang ba ?" tanong ko kay maam ... ramdam ko pa din na sobrang higpit yung pagkakahawak nya sa damit ko ... 

"I-Ivan .. a-no yung mga yun ... ano na nangyari sa kanila..."

umiling nalang ako sa tanong nya .. hindi ko din naman kasi alam kung anong nangyayari ... kung bakit bigla bigla nalang nagkabarilan sa labas... ehh halos wala pa namang isang oras nung umalis ako ng bahay para haapin si maam ... saan naman nila nakuha ang mga baril na yun ? meron man kaming dala .. for safety lang yun .. and most importantly ano yung mga tunog kanina... imposibleng tao ang may gawa ng ganuing klase tunog ... the sounds is more like ... monters... unknown creatures of the dark ... kinikilabutan padin ako sa tuwing naaalala ko yun ... 

"tahimik na sa labas ... mukhang wa-wala na sila ... tara na ... kailangan natin silang puntahan ..."

"woah!"

sinubukan nyang tumayo pero natumba din sya... mabuti nalang at nahagip ko sya ... ngayon ko lang napansin ... sobra yung putla nya ... at sobra yung pangangatog nung tuhod nya ... takot na takot sya sa mga nangyayari ..

"maam mabuting dito na muna tayo ... hindi mo pa kayang--"

"mamatay na ako sa pag aalala sa kanila Ivan .. "

O_O

*sobs*

"kung hindi na sana ako umalis kanina ... edi sana kasama ko sila ... ngayon . *sobs* hi-hindi ko na alam kung .. kung ligtas ba ang lahat .. *sobs* ... hindi ko alam kung anong nangyari ... nag-aalala ako ..."

she burst out crying ... siguro hindi nya na din nakayanan ... 

sa totoo lang natatakot na din naman ako ... nangihina na din yung tuhod ko ... pero hindi pwede Ivan ... hindi pwede.. kailangan ako ni maam ngayon .... walang mangyayari sa amin kung parehas kaming pangungunahan ng takot ... at hindi ko sya kayang pabayaan ... 

"maam .. mananatili muna tayo dito ... hindi pa natin alam kung safe na ba talaga sa labas ... aalis din agad tayo once na alam na nating safe.."

"per--"

"maam makinig ka sa akin ... kumalma ka ... there's no room for panicking... come on ... come to your senses ... kung pati tayo malalagay sa kapahamakan .. mas lalala lang ang sitwasyon... wala pa tayong alam parehas sa kung ano alaga ang nangyari kanina sa labas .. we have no idea kung anong nagiintay sa atin sa labas .. besides ... alam mo namang kaya nilang ipagtanggol ang mga sarili nila .. im sure they are all safe .. nasa bahay lang sila maam ... so we just need to focus on going out here safely .. para makarating din tayo sa kanila ...  naiintidihan mo ba maam ?"

ayokong pati sya ... mapahamak ... 

hindi ako makakapayag ...

"just for a minute or two .. just wait for a minute or two ... lets just be sure that everything is okay ... maam? "

i saw her nod... 

she's not thinking straightly right now ... she's so terrified from what happened... 

and she's trembling all over...

umupo nalang sya ulit sa tabi ko .. with her two knees covering her eyes..

"maam .."

sh** ... she's still crying ...