죽고 살아.

kuşlar yanılırlar

Adam bugün sessizdi... Genç kadının anlatacağı çok şey vardı.

"Kuşlar yanılırlar."

Adam bir şey söylemedi.

"Uçmayı ölmek sanar ve yanılırlar... Kanadını yeni yeni açmış bir kuş, uçmayı acımasızca öğrenir daha sonra bunun özgürlük olduğunu anlar."

"Her kuş yanılır mı?" diye sordu adam.

"Her kuş yanılır."

Uzun uzun gökyüzüne baktılar. Genç kadın, adama yaslandı ve elini gökyüzüne uzattı.

"Yıldızlar... Sahte."

"Hayır."

"Sahteler... Sahte olmasalardı parlardı."

"Yıldızlar yardıma muhtaçlar... Gündüzleri herkes uyanıktır... Kaçarlar... Geceleri herkes uyur... Kendini gösterirler."

"Yıldızlar sahte."

"Yıldızlar hem güzel hem yardıma muhtaç."

"Aynı bizim gibi."

"Hayır... Biz asla yardıma muhtaç olmadık... Her zaman doğruyu söylemek deliliktir. Ve biz deliyiz."

"Deli mi?"

"Evet deli... Doğruyu söylemek delilikse, o zaman biz deliyiz Betty."