Tekrar aynı yerdeydiler. Denizlere bakan gökyüzüyle donatılmış o bahçe.
"İnsanlar... Çok değişik varlıklar."
"Sende bir insansın."
"Olmak istemezdim." Dedi genç kadın adama dönerek.
"Bende."
"Şuradaki kediyi görüyor musun?"
"Evet."
"Özel bir cins gibi duruyor."
"Evet."
"Ama bu onun kedi olduğunu değiştirmiyor."
"Özel bir cins olduğunu da değiştirmiyor."
"Sonunda gidecekleri yer aynı."
"Öyle." Diye mırıldandı genç adam, daha sonra tekrar konuştu.
"Biliyor musun? Yaşamak, dirilmekten daha korkunç."
"Hayır değil."
"Öyle... Bunu inkar edemezsin."
"Ruhunu bedeninin içine hapsetmen korkunç olmazken, yaşamak korkunç olmamalı."
"Peki bu bedenin içine hapis olan ruhla yaşamak korkunçsa?"
Kadın gülümsedi ve akıl hastanesini gösterdi.
"Bak bunu fark edenler burada."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
죽고 살아.
Conto•kısahikaye• ölüler ve diriler "her şeyi unuttum ama seni hatırlıyorum."
