3.Bölüm

31 14 3
                                    

Nihayet dersler bitmiş bana ev yolu gözükmüştü. Aslında inek bir kız değildim tembel de değildim ama. Hep çalışırdım kolay ya da zor ders demeden sadece sevmediğim birkaç ders vardı ama onları da bir şekilde hallediyordum. Zaten hayat da böyle değil miydi? Sevdiğimiz duyguları yaşıyor sevmediklerimizi boş geçiyorduk ama o duyguları aşmak zorunda kalıyorduk.

Bu kadar derin düşünmek bazen çok yoruyordu beni ama düşünmeden de yapamıyordum. Babamı çok küçük yaşlarda kaybetmiştim. Kendimi bildim bileli anneme yardım eder üstündeki yükü alırdım omuzlarından.

Ama yine de şikâyetçi değilim halimden. Tek isteğim iyi ve güzel bir üniversiteye gitmek. Belki o zaman her şey daha kolay olurdu.

Düşüncelere o kadar dalmıştım ki eve geldiğimi kapıya çarpınca anladım.Neyse ki anahtarım yanımdaydı.

-Sultanım, nerelerdesin?

-Burdayım yavrum,mutfakta

Koşa kısa mutfağa gittim benimki yine döktürmüştü.O güzel kokuyu içime çekmeden duramadım.

-Hoş geldin kızım, geç otur sofra hazır

-Çok hoş buldum sultanım.

-Bak en sevdiğin tatlıyı yaptım güzelce ye yavrum

-Ellerine sağlık sultanım

Elmalı kurabiyemden bir ısırık aldım ve mest oldum böyle güzel kurabiyeyi bir tek annem yapabiliyordu.

Annem diğer işleri yapmak için mutfaktan çıktı ben de dolaptan meyve suyu aldım kendime. Bir yandan da okulda gördüğüm gölgeyi düşünüyordum. Acaba neden oradaydı? Birine mi bakıyordu? Aman bana ne ki? Kimse kim? Düşünmem gereken daha önemli konular vardı;ders çalışmak gibi...

Kurabiyelerimi alıp hemen odama geçtim. Genel bir tekrardan sonra notlarımı çıkarmaya başladım. Neyse ki kısaydı işim çabuk bitmişti.

Artık sıkılmıştım bu kadar ders yeterdi. En sevdiğim kitaplardan birini aldım"Sarah JIO=Böğürtlen kışı"

Bu kitabın yeri bende çok farklıydı. Çocuğun babasından haberi yoktu onsuz büyümüştü ve bir kere bile baba diyememişti. Insanlar kendi içindekini bir yerlerde bulunca onları severmiş ya benimki de öyle.

Kitaba dalmış giderken telefonuma bir mesaj geldi.

Bilinmeyen numara:

-ÇOK YAKINDA

Şaşırmıştım çünkü bana böyle mesajlar hiç gelmezdi. Hem numaramı nerden öğrenmişti. Cesaret edip numarayı aradım ama ulaşılamıyor dedi. Belki de yanlışlıkla bana atmıştır böyle şeyler olabilir sonuçta.

Gözlerim uykudan dolayı kapanırken hatırladığım son şey kitabın  kapağındaki cümleydi.

-Kalbinizin derinliklerine işleyen acıyı, tek kelimeyle nasıl dile getirirsiniz?

MEFTUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin