Okul çıkış
O-ohh be bu günde okul bitti!
Y-ben kafeye gidiyorum çocuklar gelicek misiniz? Ama baştan söyleyeyim kimseyi kucağıma alamam!
G-aman iyi be bizde yürürüz! Hadi gidek
S-birer tane de pizza gömeriz değil mi Oğuz?
O-birer tane mi?! Ben 3 tane rahat gömerim!
Y-hoşt Oğuz hoşt yani!
Böyle boş boş konuşurken aynı zamanda da kafeye doğru yürüyorduk. Geldiğimize kapıdan içerde oturan o salak çocuk barışı gördüm.!
Y-çocuklar ya ben şey etmesem. Gelmesem yani!
G-neden? Noldu?
Y-ne bilim bir anda öyle şey etti!
S-yaprak olmaz öyle şey geleceksin sende bizimle! Eğer seni rahatsız eden biri olursa biz..
"Oğuz Sinan'ın sözünü kesti"
O-onun boğazına pizzayı sokarım! Yada kıyamam ben pizzama yaaa.. olmazzz
Y-iyi tamam geleyim bari ama hemen kalkarız olur mu?
G-biz bir girelim de...
Hiç istemeye istemeye içeri girdim. Onun olduğu tarafa bakmamaya çalışıyordum çünkü onla karşılaşmak istemiyordum!
Barış'tan
Arkadaşlarımla bir kafede oturuyordum sonra içeri bir kız girdi arkasında 3 erkek vardı. Bir dakika bu kız benim sabah okulda kavga ettiğim kız değil mi! Ben şimdi ona gösteririm!
B-aaa sevgilim nasılsın?
Y-ne sevgilimi be! Ne diyorsun sen?!
G-sevgilim mi?!
Y-yok ya gökkuşum bu mal şaka yapıyor! Sevgilim falan değil!
Yapraktan
Benim boyuma doğru eğildi bende ayağa kalktım. O kadar yakındık ki nerdeyse öpüşecektik!
Y-lan sapık! Eğer sevgilin olmasını istiyorsan böyle davranmayı kes! Ha şunu da söyleyeyim eğer insan gibi davransan bile ben senin sevgilin olmam!
Çantamı aldım ve koşarak kafeden çıktım. Çocukların barışa yapacağı şeyler beni ilgilendirmiyordu! Ben sadece eve gidip o çocuğu unutmak istiyordum!
