Evde
Y-anne! Baba! Nerdesiniz?!
Kimse ses vermemişti. Korkmaya başladım. Sonra ışığı açmaya çalıştım ama açılmadılar.
Y-heh elektrikler de kesilecek günü buldu!
(X=tanınmayan kişilik😂)
X-elektriklerin kesildiğini kim söyledi?! Belki de ben kendim kapattım!
Y-sen kimsin?! Hoşt! Uzak dur benden!
Gerisi karanlık bir ekran...
~
Uyandığımda küçücük boş bir odadaydım. Ellerim bağlıydı ayaklarım da öyle. Sonra farkettim ki yanımda biri duruyor. Onun da eli,ayağı bağlı. Ve öylece yatıyor.
Y-şşşt hey adam! Uyansana!
Sonra farkettim ki çocuk benim kavga ettiğim salak sırıkmış!
Y-lan sen ne yapıyorsun burda!
B-asıl sen ne yapıyorsun?!
Y-hiiç öyle keyif yapıyorum! Lan sırık görmüyor musun kaçırdılar beni!
B-ha sanki ben isteyerek geldim!
Y-offf ya! Tam yanıma koyacak kişiyi bulmuşsunuz!
Diye bağırdım.
B-sus be! Cırtlak sesinle bağırma!
Y-burdan nasıl kurulacağız..?
Çok korktuğum için sakinleşmeye karar verdim. Kavga etmenin bir anlamı yoktu.
Benim böyle usulca soru sormam onu da sakinleştirdi.
B-bilmiyorum. Ama bir yolunu buluruz. Buralarda bir yerde böyle keskin birşey varmı? Sende bakarmısın?
Y-tamam..
....
Y-buldum!! Burda var!
B-tamam şimdi onu al ve bana yaklaş!
Y-tamam geliyorum.
Yerde sürünmek çok zordu. Ama yapabiliyordum. Barışa baya yaklaştığım zaman dengemi kaybettim ve barışla şey... dudaklarımız buluştu... öpüştük yani.
B-o parçayı bana verseydin yeterdi! Öpücüğe gerek yoktu.
Y-ayy ben cidden çok üzgünüm yanlışlıkla şey oldu..
B-neyse şurdan bir çıkalım.
Dedi ve o keskin mermer parçasıyla yeri kesmeye başladı.
B-tamam kestim!
İpi çıkardı ve ayaklarını çözmeye başladı.
Y-beni de çözecek misin?
B-tabikide çözücem.
Y-sağol.
Sünger gibi yumuşadın yaprak! Çocuğu öpünce sakinleştin herhalde! Hala yanağımdaki kızarıklık geçmedi. Nasıl öptüm onu yaaa! Azıcık denge yok sende kızım!
B-seninkileri de çözdüm kalk istersen.
Bana elini uzattı. Bende tuttum ve ayağa kaltım.
Y-teşekkürler.... şimdiii burdan nasıl çıkacağız?
B-onu da sen düşün?
Y-pencereden!
B-ahhh Harika....
Y-sen beni kucağına al benim boyum pencereye yetmiyor.
B-sen bu boyla bir yere yetişemiyorsundur zaten..
Güldü.
Y-laf sokmayı bırak da yardım et!
B-aman iyi be.
Dedi ve beni kucağına aldı. Pencereden çıkmaya çalışırken..pencereye sıkıştım!
Y-Barış...sanırım bir sorun var! Ben eee şey sıkıştım!
B-harikaaa! Çıkmaya çalış şu an ne yapabilirim?!
Deniyordum. Sonunda oldu. O-o yanlış tarafa düştüm. Dışarıya düşmem gerekiyordu ama ben barışın kucağına düştüm.
Y-bidaha deneyim miii?!
B-ne yani kucağına düşmeyi çok mu sevdin?!
Y-hayır da...Tam kaçıyordum.
B-sen bile ordan sığmadın! Ben nasıl sığayım!
Y-sen bu kiloyla kapılardan nasıl geçiyorsun bende onu anlamadım! Eee şimdi biz nasıl çıkıcaz burdan!
Sonra ikimizde duyduğumuz sesle havaya fırladık!
