Garip bir kadın ya! Havalı babaanne. Hıh. İnsan bir görüşürüz falan der.
B-kim?
Y-ne kim?
B-kim görüşürüz desin diyorum.
Y-sen benim içimden konuştuklarımı nerden duyuyorsun?
B-çünkü içinden konuşmuyorsun yaprak. Ve ben soruma cevap isiyorum. Kim?
Y-babaannen.
B-...
Y-ya salona doğru yürürken karşılaştık sonra bir anda gitti de onu diyorum. ANLADIN MI?!
B-evet. Ne bağırıyorsun be?!
Y-offf neyseee ya. Barış ben artık gideyim eve. Annem ve babam beni merak etmesin. Sen gittikten sonra çeteyle konuştum hastanede annem az kalsın kalp krizi geçiriyormuş.
İkimiz de güldük.
Barıştan
B-istersen ben seni götüreyim ha?
Y-hayır sen şey etme ben kendim giderim.
B-emin misin?
Y-evet eminim! Son kararım.
B-peki madem.
Ayağa kalktım beraber kapıya yürüdük kapıyı açtım ona ve;
B-görüşürüz okulda.
Dedim
Y-görüşürüz.
Dedi
Ve kapıyı kapattım. Sonra da kapının önüne oturdum.
Yapraktan
Barış kapıyı kapattıktan sonra kapının önüne oturdum. O sırada bir anda yağmur yağmaya başladı. Kalktım o sırada kolumdan biri tuttu.
Barış...
B-hala kendin gitmek istediğinden emin misin?
Y-mmmmm şeyyy...aaa hayır!
B-atla.
Dedi ve bana motorunu gösterdi
Y-ne yani motorla mı gidicez ha? O zaman ne anlamı var ki? Yağmur yarin kör müsün acaba?
B-farkındayım yaprak merak etme. Ayrıca istemiyorsan burdan bir dolmuş geçiyor!
Y-aman iyi be! Şemsiyen var mı?
3 dakika sonra
Y-Barış ben bu iki şemiseyi tutamıyorum artık düşücem!!!!!
B-az daha dayan yaprak!
Nasıl dayanmamı bekliyordu aynı anda hem ona hem kendime şemsiye tutuyordum ve dengede kalmaya çalışıyordum. Kesinlikle bir yetenek yarışmasına katılmam lazım benim.!
Y-dayanamıyorum diyorum sen az daha dayan diyorsun.!
B-ne diyim yaprak tamam Bırak o zaman da ıslanalım!
Y-ya oğlum madem bu kadar şeysin...zenginsin bir araba alamadın mı?!
B-geldik.
Y-iyi tamam sağol. Görüşürüz.
B-görüşürüz.