Maskeli Yüzler Lisesi

MYL-1

hayat herkese adil miydi ? yada herkese aynı mı davranırdı ,niye insanlar hep bir maske altında gizlenirler.neden hiç açığa çıkmak istemezler ,maske gerçek 'tende yüzümüzü kapatır mı ? yada maskenin içindeyken kendimizi iyi hisseder miyiz ? maske bizi güçlü mü yapar , yalnız kaldığımızda ne olur peki ? aynanın karşısına geçtiğimizde, o zaman maskemiz düşmez mi ?

9 Sene önce

''yapma ne olur '' sesim oldukça acınası çıkmıştı , sesimin duvarları yıkmasını istedim . Birinin sesimi duymasını bekler gibiydim.burası ailelerin bakamayacağı için , belkide yaptıkları hatalarla yüzleşemediği yer .evet tamda üstüne bastınız bura  '' Sönmez  Yetimhanesi ''

elimi sıkmaya başladım , o an belkide ölmek istedim . karşımda yurda geldiğimden beri en samimi olduğun arkadaşım , meral yine müdür Banu 'dan  dayak yiyordu , bu çocuk halimle ona yardım edemezdim ,meral yavaşça bağırmaya başladı '' kayra git  

ne sanıyordu onu bırakıp , gideceğimi bunu asla yapmazdım .hemen odama doğru ilerledim , oda dediğimi bakmayın içinde  en az 6 kişi var ,meralle yataklarımız  yan yana , yatakta düşüncelere dalıp , meralin gelmesini bekledim , bir şey yapamamaktan utanıyordum , meralin müdüre verdiği cevaplar susmaması onu daha çok dayak yemesine sebep oluyordu .

odaya yavaş adımlarla gelmeye başladı, gözleri  ne kadar dolu  olsa da belli etmiyordu ,beni daha fazla üzmemek içinde elinden geleni yapıyordu ,koşarak  ona sıkıca sarıldım .kanayan dudağını peçeteyle silerek ''iyi misin ? ''dedim , buruk bir sesle '' nasıl iyi olurum ,  kayra sıkıldım anlıyor musun ? bu kadının bize yaptıklarından  sıkıldım anlıyor musun ? senin  bu kadar sesinin çıkmaması beni üzüyor ''

elimi tüm gücümle sıkarak ''denedim ama yapamıyorum  anlamıyor musun  ? '' bana iğrenir gibi bir duruşla bakıp ''eziksin sen tamam mı , susan her şeye ağlayan tam bir ezik ''   kulağımdan hiç çıkmayan bu söz , kalbime hançer gibi işlemişti , koşar adımlarla  yangın merdivenine doğru son gücümle koşmaya başladım , bir yandan ağlıyor .bir yandanda kendime kızıyordum . kalbim bu sözlerle paramparça olmuş bir cam fanustan  farkı yoktu , evet daha küçüktüm ama , o kadar büyük yükler almıştım ki sırtıma , bir bowling topuyla   vurulsam hemen devrilecek gibiydim. ellerimi sıkmaktan kanlar içinde kalmıştı .

tanrıya dua ediyordum , ''lütfen hayatım değişsin , ben bu değilim ezik bir kız , sadece bir kere olsun  tanrım yardım et , al beni bur 'dan sıkıldım  '' Hızlıca odama doğru ilerlemeye başladım .kapıdan içeri girmeden önce , elimle son damlayan göz yaşlarımı sildim , içimden kendime ''güçlü ol '' diye mırıldanıyordum , bu kelime bana ne kadar uzak olsa 'da  , meral pişman bir suratla bana doğru  bakmasına rağmen  yatağıma girip uyuma kararı aldım.

***

siyah takım  elbiseli adamlar yavaşça  karanlığın içine doğru ilerlemeye başladılar . Onlarda biliyordu bu adama bir şey yapsalar ateşin  içinde kalacaklardı onlarda bir şey yapmama kararı aldılar , çünkü korkuyorlardı bu adamı durdurmak imkansızdı  ,çünkü onu  yetiştiren Güney  Aksoy 'du  dünyanın gelmiş geçmiş en karanlık adamıydı evet , o yetiştirmişti onu

arkası dönük adamın  patron  koltuğunda oturan iri cüsseli adama yaklaşıp , ses tonunu biraz daha düşürerek ''efendim  sizden  hala bir can istiyorlar '' dedi. Karanlık adam koltuğunu adamlara döndürdü , kaşları çatık hali almış  sinir soluyordu , ne yapması gerekiyordu bilmiyordu .O gün kimsenin bilmediği bir şey olmuştu , o kızı kurtarabilirdi ama bunu yapmasına  başkası engel olmuştu.

En yakın koruması mesut  yavaşça ona yaklaşıp , kulağını şunları söyledi ''çok tehlikeli zamanlar bizi bekliyor , yetimhaneden bir kız alalım onu sonra öldürürüz ''dedi. adam  ellerini sakallarına götürüp düşünmeye başladı . ya kabul edip krallığına son verecekti. ya da bu bir kızın canına mani olacaktı.

**

yetimhane , koridorundan gelen sesleri duymamla yatağımdan fırlayıp koridora yöneldim .yetimhanedeki en meraklı kızın yanına gidip ''ne oldu ''  dedim. sesimin  tonu hala uykuda olduğumun bir göstergesiydi . Eliyle camı göstererek ''bak siyah takım elbiseli adamlar geldi. sanırım birini evlat edinecekler '' gözlerimin içi parlarken bir yandan da merala bakıyordum. Oda benim gibi mutlu olmuştu , fakat yetimhanedeki  hiç bir kız sanırım bizim kadar istekli değildi.

meral benden  özür dile dilememişti , hala kızgındım ona yavaşça odama doğru ilerlemeye başladım. Zaten beni evlat edinemezlerdi , ezik bir kızı  kim evlat edinir ki !  karnım açtı , yemekhaneye indim hemen , kızlar hala o siyah takım elbiseli adamların konularını konuşuyordu kulak misafiri oluyordum ''sence kim alacaklar , şu ezik kayrayı almasınlar da, kimi alırlarsa alsınlar ,kızım tabi beni alacaklar '' onlara gözlerimi devirip , peynirim ' den bir lokma aldım . tam o sıra müdür Banu hanım yavaşça bana yaklaşıyordu , içimden ne olabilir ki 

düşünürken birden o ses kulaklarımda yankılandı ''kayra seni evlat  edindiler' (3)

ilk bölümü nasıl bulduğunuzu yorumlarsanız beni çok mutlu edersiniz &
Yoruma okuma tarihinizi atabilirsiniz 📌