Empress of the Gangsters.! (COMPLETED)

Chapter 40.!Pendant and the Box.!

Sorry sa mga napaka-tagal na paghihintay ng ud's.! Sorry din kung nag-memessage kayo at di ko kayo ma-replayan. Busy po ako eh, at di ko na nakakayanan pang sumagot. Pero, binabasa ko po lahat yan, huh? Pampa-inspired sa akin eh. Baka di nyo po alam,haha. So thankful po kasi ako sa inyo, dahil binigyan nyo ako ng mahigit 1m na reads and still countings. Di lang yan, may bonus pang vote and comments.! O di ba? San ka pa?:'D

Anyway, this is dedicated to

@ MaryLimlingan,

@ Mz_love23,

@iStoleUrCookiesxx (I also dedicate this to you eventhough you didn't ask for it. Natuwa kasi ako sa ginawa mong cover photo even though I didn't ask for it. Thank you beh.! I love it!<3) and

@imalessaa...:'>

And I just wanna say my greetings to AraTandoc, "Hey there beh.!:D"

Lab 'ya all BABY.!! \\(>_^)//♡♥

Mwahh..!!:-*

TOODLES..!!!

************************************************************************

Chapter 40

Skyzzer's P.O.V

I hurriedly run out of the Underground Block, not giving a damn on my surroundings. I'm pretty sure, everyone is confused on why am I running out of the block like some stupid burglar that anytime could be caught because of stealing.

Well, they don't care anyway. I jump inside of my car and start the engine. I drive my car as fast as I can, I even used my Turbo just to speed up. And after a minutes of driving, I've seen the Cole's Mansion Gate. Automatic na itong nag-bukas when it recognized my car so agad din akong nakapasok.

Mabilis akong bumaba ng kotse ko at pumasok sa loob. Hindi iniinda ang pagbati ng mga tauhan ko. Pumunta ako sa 3rd floor kung nasaan ang Master's Bedroom. Ang dating Bedroom nina Mom at Dad.

Ang kaninang napaka-bilis na kilos ko ay unti-unting bumagal ng makita ko na ang pinto ng kwarto nila. Habang papalapit ako ng papalapit sa kwarto nila ay sumisikip ang dibdib ko. Para akong sinisilaban at hindi mapakali, kinakabahan sa aking makikita sa loob ng kwarto. Matagal na din mula ng huli akong pumasok sa kwartong ito. 14 years ago if I'm not mistaken.

At ang huling pagpasok ko pa ay ng mailibing na sila. Pinalock ko ang kwartong ito at hindi na pinabuksan pang muli. Pinag-bawal ko din ang pagdaan lagi ng mga maids dito. Pina-reserba ko ito at walang sinuman ang maaaring mag-bukas dito. Hindi ko rin ito pinalilinisan, hindi rin naman kasi nadudumihan dahil nga wala namang gumagamit at hindi naman naka-bukas ang mga bintana nito para makapasok ang alikabok. Gusto ko rin kasing kung paano nila ito iniwan ay mananatiling ganoon ang ayos. Hindi rin ako nagpapa-lagay ng freshener dahil gusto kong manatili ang amoy nila sa kwarto. Ang natural na amoy nila at ang gamit nilang mga pabango. Gusto kong kahit na wala na sila, manatili pa rin ang lahat sa ayos kung paano nila iniwan. Wala akong pinabago kahit na kaunti sa bahay. Tanging mga pang-dekorasyon at pang-ayos lang. Other than that, wala na.

Dahil nga naka-lock ang pinto ay kinuha ko ang susi nito na nasa shelf sa may kaliwa. Dahan-dahan kong isinulot ang susi sa butas ng seradura. Pinihit ko ito ng dahan-dahan. Sabay ng pag-bukas ko ng mabagal ay ang tunog ng pagbukas ng pinto. Hindi ko na namalayan na pinipigilan ko na pala ng napakatagal ang hininga ko. Ng mabuksan ko lang ng tuluyan ay doon pa lang ako nakahinga ng maluwag at inilabas lahat ng naipon na hangin sa baga ko.

Bumungad sa akin ang kulay black and white na carpet, napaka-lawak at luwang ng kwarto. Mabilis nanuot sa aking ilong ang amoy ng lavender. Ang ginagamit na pabango ni Mommy. Ang napaka-gandang interior design nito at ang mga mamahaling gamit na makikita. Isama na ang mga antique vases at mga naka-sabit na painting na nagkaka-halaga ng milyon.