Hiç

.~1~.

Gözlerimi açmaya çalışıyorum, her seferinde buğulanıp tekrar yumuyorum. Ve kolum, kolumda keskin bir ağrı var. Her sabah rutin bir şekilde yaptığım gibi perdeleri açmaya yeltendim. Gözlerim yavaş yavaş etrafa göz gezdiriyor..
Ve, ne?
Burası neresi?
Odamda değilim, bu kesin.
Şaka falan yapıyor olmalılar öyle değil mi?
"Nerdeyim ben ? Heey beni duyuyor musunuz?"
Kaçırıldığımı düşünüyorum ama neden yukardan loş bir ışık geliyor.Ve neden ağzım veya ayaklarım bağlı değil. Ne saçma ve lanet bir şaka.
Acımasız bir eşek şakası'nın kurbanıydım, kesinlikle öyleydi.
Sorular korkama sebep oluyordu çünkü tek başıma zifiri karanlık bir odada..
Bir dakika ben odada falan değildim yani dört duvarlı bir yer değildi burası?
Az önceki sorulardan daha önemli birşey vardı! Bir sorumun cevabını almıştım..Ben kuyuya benzer bir yerdeydim.
Tamam, korkacak birşey yok sadece tüm bunlar şakadan ibaret, sadece şaka..

Lütfen, öyle olsun.
...

~~~~~

Saatlerdir bekliyorum bağırmaktan sesim kısılmıştı ve boğazımda yangın varmış gibi hissediyorum.Üstelik miğde bulandırıcı bir açlık var üzerimde.
Ne yapmam gerekiyor sadece şakanın sonunu mu bekleyeceğim!?
"HEEEYY KİMSE YOK MUU?"
Ne kadar bağırsam boşaydı.
Bi dakika bana mı öyle geliyor yoksa yukardakı çemberin ışığı yavaş yavaş siyahlaşıyormu?

Lanet olsun birisi kuyuyu kapatıyor ve şuan tek yapmam gereken bağırmaktı.
"IMDAAAT YARDIM EDİN LAAN BURDAYIM HEEEYY YARDIM EDİİİNN!!!!!! "
Sanırım yukardan sesler geliyor tek sorun türkçe şeyler gevelemiyordu, yabancıydı.
Yukardan ses gelmeye başladı. Duraksadım,tüm dikkatimi oraya verdim. Çünkü sesi boğucu geliyordu.
"What? Do you speak English?"
" Ne duyamıyorum"
Ne kadar bağırsam boşaydı ama adam aşağıdan ses geldiğini kavradıysa yetkilileri arardı öyle değil mi?
'3 saat ardından '
Bunun şakadan da öte birşeydi.
Yetkiliye haber verilseydi çoktan gelirlerdi. Kim bilir ne zamandır burdayım. Babam? Ablam? Merak etmiş olmalılar. En son neredeydim ben..
Ayağımı huylandıran şeyle tiz bir çığlık çıktı ağzımdan.Bu bir sarmaşıktı lanetler olsunki beni bir yere sürüklüyor.Saatlerce burdaydım ama tek bir kapı bile görmedim buda demek oluyorki bu sarmaşık beni duvardan duvara vurucak.Daha da önemlisi bu sarmaşık beni nasıl sürüklüyor?
Sarmaşık benim duvar zannettiğim duvar olmayan motifeden içeri soktu.
Hâlâ aklımda tek soru "bu sarmaşık nasıl hareket ediyoor?"
Bu kısmı içimden söylememiştim. Arada bi sarmaşığa küfürler savuruyordum.En son bacağımı sarmalayan şeyden kurtuldum yani sarmaşığın benden uzaklaştığını hissettim. Daha sonra bulunduğum yerden biraz uzağında hekim koltuğuna benzer birşey vardı..
Ve loş bir ışık. Gözüm birden aydınlıkla karşı karşıya geçince buğulandı.
Yerimden kıpırdıyamıyordum. Ne geriye ne ileriye gidiyordum. Korku bedenimi sardıkça titriyordum. Bunların ürkünç bir kabus olarak kalmasını öyle isterdim ki..
Koltuğun üzerindeki lamba yandı.
Hâlen ne yapıcağımı bilmiyorum.
Gidip oraya oturdum adımların geri geri gitsede içimdeki cesur yürek "nolucaksa olsun artık burda olmamın bir sebebi var git ve öğren"diyordu.Olacaklardan korkuyorum demekten başka birşey diyemiyordum.
Uzandım soluk verdim ve...
Hırıltılı ve makine sesine benzer ses konuşmaya başladı.
"Hemen gözlerini kapat!" Dedi. Tedirgindim Gözlerimi kapatmalımıyım yoksa açık bırakıp herşeyi gözümün tanıklık etmesine izin mi vermeliydim.
soğuk sesiyle irkildim.
"Tanıklık ediceğin şeyler için bana hafızamı sil diye yalvarabilirisin."
Oha.oha.oha.oha.oha.oha zihnimi okuyor benim ZİHNİMİ OKUYOR benim tamam sakin ol şuanda okuyor ve şuanda ve şuandada ve şu-

"Yeter,gerizekalı. Şimdi gözlerini kapat"
Şokumun gitmesi için biraz bekledim.
Daha sonra gözlerimi sımsıkı kapadım.Tüylerim ürperiyordu,bana nolucak diye düşünüyorum,en son nerde olduğumu hatırlamaya ..
Beni buraya kim getirdi,şuan son nefeslerimi veriyorda olabilirim.
"Korkuyormusun?"
Dedi.
"Korkmuyorum,ölüm korkakların işidir."
"Yalancı.Ailenden geliyor olmalı."
Dedi.
Ne saçmalıyor,şifreli konuşuyor,kafamı karıştırıyor.
"Ailem mi ? Sen neden bahsediyorsun?"
Sessizlik oluştu. Sanki söylemek istedigi birsey var ama içinde saklıyor gibiydi.
"Yalancısın diyorum,korkuyorsun ama gururun el vermiyor. Çok fazla benziyorsun ona. O da yalancının tekiydi."
dedi.
Ben yine hiçbirşey anlamadım.
Ailemin yalancı olduğunu söylüyor.
Ailem hakkında ne biliyor.
Aİlem hakkında nasıl böyle konuşabiliyor?
Bana nasıl yalancı diyebilir?
Birden lafa daldı.
"Anlıyorum. Hiçbirşeyden haberin yokmuş gibi davranıyorsun.
Ama senin ve babanın yaptığı tüm hainlikleri biliyoruz.Boşuna uğraşma."
Dedi.Ne saçmalıyor bu aptal.
"Hakaretlerini kendine sakla.Benim canımı sıkma."
Dedi.
-"Ne yani saf ayağına yatıp,nasıl istiyorsan öyle olsun mu demem gerekiyor."
"Aynen öyle velet."
"Ne veletinden bahsediyorsun?Senin gibi bir robot ne kadar ahmaklaşır merak ediyorum."

Dedim. İyi dedim.
Kahkaha atıyordu.Kafası yerinde değil bu malın.
Sadece bekle.Bana yalvarıcaksın,
ölmek için yalvarıcaksın.Ve ben sana asla acımıcam,tek gözümü bile oynatmıyacağım. Zevkle izlicem.
"Kendini fazla kaptırmışsın,flimlere.."
"Çığlıklarını duyabiliyorum.."

Ürperdim..çünkü sesi çok yakından geliyordu,iğrençti.
.
.
Ben hâlâ kafamın icindeki sacma teorileri yok etmeye çalışıyordum.
Ablamı ve babamı düşünüyordum.
Gerçek olabilirmiydi..
Ablamın ve babamın biseyler hakkında çalıştığını biliyorum.
Ama sadece bir projeydi.
Kimsenin görmek istemedikleri bir projeydi.
Sabahladıkları bir projeydi.
.
.
"Başlayalım velet."
"Ne?"

~~~

Bölüm sonu

Umarım begenmissinizdir.

Bölüm akışı fazlasıyla değiştirildi.
Başka bir kitap oldu resmen..Ama iyi oldu ""
BU BÖLÜM DUZENLENMISTIR.