Medya•Orkun•
Sayfanın ilerisinde tanışacaksınız :)Kızın yanına ilerledim. Alara ise hala arkamdan bir şeyler geveleyip duruyordu.Ertuğrul ve Cesur olan biteni anlamaya çalışıyorlardı. İkiside dona kalmışlardı. Bana soru sormaya çekiniyor gibiler,öfkemi onlara kusabileceğimi biliyorlar. Tahminim doğruydu .Alaraya yöneldiler.O sırada bende kızın karşına dikilmiştim. Öylece dikti gözlerini bana.
Gözleriyle küfürler savurdu sanki.
Çirkin. Çirkin gözleri var.
.
.
~•Kızın anlatımından•~
birşey daha...senden nefret ediyorum.
Hâlâ neden anlamıyor?
Zihnimi okuyabiliyorsa dediğim şeylere neden tepkisiz kalıyor?
Yaşadıklarım..O kadar garip ki hiç birşey anlamıyorum.
Daha öncesinde zihnimi okudu. Şuan neden bön bön bakıyor ?
Ve..kolumu tutup yürümemi söylüyor.
-Burdan gitme vaktin geldi. Dedi.
Gerçekten kurtalıcak mıyım? Gidecek miyim bu lanet yerden..
.
.
Durduk.
Bu sabah uyandığımda burdaydım.
- Sinan abi konuşmamız gerek,girebilir miyiz ?
-Rüzgar.. şu haylazlarla uğraşıyorum. Birazdan biter.
Kapıyı daha geniş açtığında iki genç vardı.
Bunlar sürekli bugün kavga ettiğim kızın etrafında dolaşan tuhaf arkadaşlarıydı.
- Naptılar yine ? Dedi,Rüzgar.
Sinan abi bana göz gezdirdi.
Sonra Rüzgar'a döndü.Benim bilmemem gereken birşeydi anlaşılan.
Başını tamam anlamında sallayıp kapattı kapıyı.
Sonra bana dönüp 'off'ladı.
Ardından yürümeye başladı.
Ben olduğum yerde dikildim.
Durup arkasına baktı,bıkmış gibi gözüküyor bende bıktım.
-Yürü hadi,işimiz var.
- Ne işi ?
- Gerektiğinden fazla gereksiz konuşuyorsun.
Içimden küfürler savurdum.Belki duyar.
Sonra ona yetişmeye çalıştım.
Bilerek hızlandı.
Hızlanmaya çalıştım,hatta koşuyordum.
Ve..
Çarptım.
Neye bilmiyorum ama şuan yerdeyim.
Kafam..kanıyor,ne güzel.
Iki kişi bi anda yere çömeldi.
Ve ben ikinci kez bedenimi serbest bırakıyordum.
.
.
~•Alaranın anlatımından•~
Kız uyanmadı.Cesur yarasını incelemiş,başını sarıp oturdu yanımıza.
Rüzgar ise hâlâ ayaktaydı.-Abi bak konuşma falan diyorsun ama ya kız beyin kana-
-Ya bak Ertuğrul tepemizin tasını attırma.
Rüzgar sinirden kıp kırmızı oldu zaten dayak mı yemek istiyorsun.
-Naptım şimdi ben Alara ya,olabilir diye dedim.Hem sen neden burdasın?
-Pardon ?
- Diyorum ki , iki saat önce bu kıza düşmanlık yapıyordun şimdi niye burdasın?
- Açık konuş.
-Yeterince açıktı zaten anladın sen.
.
.
Doğru.Kızın bayılmasından banane. Onun için burda değilim zaten.
Beni ilgilendiren doktorun kızı değil.
Bu kızın başına birşey geldiğinde,veya gördüğümde sürekli yanında Rüzgar oluyor.
Yine aynı. Kızın başına birşey geliyor ve Rüzgar..Onun yanı başında bitiyor.
Anlamıyorum.Bu aptal kızla ilgilenecek onca kişi varken neden Rüzgar bu kızla ilgileniyor. Belli ki dokt-
- Alara duyuyor musun?
-Hı?
-Diyorum ki bizim gitmemiz gerekiyormuş.
Sinan abi çağırıyor.Sen kızın başında dur.
Eğilip kulağıma fısıldadı:
-Bu herifin sağı solu belli olmaz.
-Saçmalama Rüzgar.
- Ne saçmalaması iki dakika kapıda dur.Geliriz hemen içeri falan da girme.
-Hah.Bide nöbetçilik mi yapıcam ben buna. Elimde kalır bak,başkası beklesin.
Rüzgar yorgundu.Göz altı hafiften çökmüş.
Uykusuz bakıyor.
Yapıcak birşey yok. Rüzgar için..
- Hiç birşey deme. Kabul bundan sonra da bu kız için kılımı kıpırdatmam bilesin.
- Sen..en iyisin.
Yanağıma dudaklarını değdirmeden öpüp hızla çıktı. Öptü de denilmez sanki.
Yanından geçti...
Arkasından ben çıktım kapıda beklemeye başladım.
Kıza elindeki materyallerle çarpan Orkun da benden önce çıkmış kapıda bekliyordu.
Off bunun ne işi var hâlâ burda ?
- Selam Alara.
- Ne var Orkun?
-Hemen atarlanma be birşey sorup gidicem iki saattir bekliyorum.
- Kim dedi bekle diye gitseydin.
- Şu kız..
-Ee hadi işim gücüm var uzatma.
- Yeni kız mı?
- Burda çalışmayacak.Gidici zaten.
-Nasıl yani?
-Uff uğraşamam Orkun. Söylediklerim fazla bile hadi işine.
- İyi be. Bişeyde sorulmuyor.
-Orkun!! Napıyorsun?
- Kendi işimi kendim çözüyorum.
- Bak türü git. Kız içerde uyuyor zaten.
Neyi öğreniceksin.
Napsam boşaydı. Kapıyı açmaya devam ediyordu.
- Rüzgar öldürücek seni,çekil git şurdan.
Ve açtı, kapı açıldı ama kız hâlâ uyuyordu.
Demiştim.
- Bak uyuyor işte çekil git şimdi.
- Yine gelicem.
-Hadi Orkun uzatma,defol.
.
.
Orkun uzaklaşırken bende kapıyı kapadım. İçerden boğum boğum sesler geliyordu.
Uyandı baş belası. Telefondan Rüzgarlara haber verdim.
Işleri uzun sürecekmiş,Rüzgar gelemezmiş.
Telefonu offlayarak kapattıktan sonra karnımdan gurulduma sesleri geldi..
Zaten içerde uzanıyor.
Iki dakika gidip birşeyler yesem birşey olmaz.
.
.
Elimdeki bitmiş sodayı çöpe attıktan sonra odaya ilerlemeye başladım.
Kapıyı yavaşça araladım..
.
.
Kahretsin.~ <Bölüm sonu> ~
Ozan hakkında düşüncelerinizi merak ediyorum...
Umarım beğendiniz.
Umarım sıkılmadınız.
;)
Görüşürüüzz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hiç
Misterio / Suspenso"Benden nefret ettiğini söylüyorsun o hâlde... o hâlde neden burdasın? Istediğin gibi oluyor, nefret ediliyorum ama yanımdan ayrılmıyosun?" Ne diyeceğini uzunca düşünmek istiyor gibiydi. Öyle yaptı. Düşündü. Sonrasında; sadece salakça bir kelime çı...