Gerçek Sevgi

2. Bölüm: Kışkırtma

KIŞKIRTMA

“Berk odana defol seni dövmemek için kendimi zor tutuyorum!”dedi Gökhan abim sinirle.

“Döv bence.”dedi Koray abim sırıtarak. Of Koray abim hep böyle gıcık abime karşı.

“Bende zor tutuyorum kendimi!”dedi Savaş abim. Berk abim'in gözleri doldu. Ya of kıyamıyorum ama ben abime.

“Büyük diye dövemiyeceğim.”dedi Emre surat asarak. Birde dövseydin, sessiz kalmazdım.

“B-ben o-odama g-gidiyorum.”dedi Berk abim titriyerek. Ya of abim sadece beni savundu diye, bunları hakketmiyor.

“Abimin üstüne gelmeyin tamam bu konuyu kapatacağım.”dedim hepsi sakinleşti.

“Kahvaltı yap.”dedi Gökhan abim. İştah bıraktılar sanki. Hepimiz sustuk kahvaltı yaptık. Kahvaltıdan sonra hepimiz koltukta oturup telefon ile oynuyorduk. Abilerimin ve ikizimin suratı asıktı.
Berk abim'de oturmuş sessizce ağlıyordu. Benim yüzümden her şey sevgili konusunu açmayacaktım. Bir şey yapmam lazım abilerimin ve İkizimin morelini yerine getirmeliyim.

“Varya siz çok şanslısınız abilerim ve ikiz'im.”dedim gülümseyerek. Hepsi bana döndü.

“Neden?”dedi Gökhan abim.

“Kız kardeşiniz çok becerikli.”dedim güldüm. Evet becerikliyim.

“Evet mutfağı batıracak kadar becerikli.”dedi Gökhan abim güldü.
Berk abim hariç herkes güldü. Kendimi suçlu hissediyordum.

“Beceriksizsin kızım az kalsın zehirlenecektik senin hazırladığın kahvaltıdan.”dedi güldü Emre. Gıcık ikizim ne bekliyorum ki ondan? Hiç bir şey beklemiyorum çok gıcık.

“Ben gidiyorum.”dedi ağlayarak Berk abim. Of benim yüzümden oldu herşey, suçlu hissediyorum.

“Berk özür dileriz çok üstüne geldik.”dedi Gökhan abim. özür dilemek fayda etmez kırdıktan sonra.

“Abi ağlama özür dileriz.”dedi Emre. Aman her şeye karış gıcık ikizim bir yerin eksilir yoksa.

“Ağlama lütfen üzülüyoruz.”dedi Savaş abim. Onları bilmem ama ben cidden üzülüyordum.

“Hadi unutalım o olanları ağlama.”dedi Barış abim.

“Abi lütfen ağlama seni üzgün görmeye dayanamıyorum.”dedim. Evet dayanamıyorum abilerim benim zayıf noktam. İtiraf etmeliyimki gıcık ikizimde öyle.

“Evet ya ağlama unutalım bence de o olanları.”dedi Koray abim. Üzün sonra unutalım diyin oh ne güzel.

“Ben odama gidiyorum.”dedi Berk abim. Tabiki izin vermem ben buna. Sım sıkı sarıldım.

“Gidemezsin abi.”dedim gülümseyerek.  Sarılmam iyi gelmiş gibiydi. Ağlamıyordu artık.

“Annemgilin yanına Bodruma gidelim mi?”dedi Gökhan abim. Oha buna dünden razıyım.

Birden oturduğum yerden kalkıp, hemen cevap verdim. “Evet gidelim.”Gıcık ikizim gözlerini devirdi, kesin reddedicek.

Emre düşündü ve cevaplamaya hazırlandı. Hadi ya lütfen gidelim de.“Ben istemiyorum Bodrum'a gitmek.” mal ikizim seni hiç sevmiyorum. Yeni çorap giyip tuvalete gittiğinde o yeni çoraplar ile ıslak tuvalet terliğine bas pis kardeş. Bunu sesli desem kesin Gökhan abim kafama yastık atar.

“Neden?”diye sordu Gökhan abim şaşkınlıkla. Çünkü mal abicim. Bunuda sesli diyemezdim.

“İstemiyorum.”diyip dudak büktü gerizekalı.