ANLAŞMA

•ÇÖZÜMLEME•

Medya Hazal nasıl buldunuz ?

📍Bölümü voteleyip yorum atarsanız sevinirim arkadaşlar. Bir şey kaybetmiyorsunuz. :) :p

70 okunma 20 vote gelince yb

Okuduğunuz tarihi buraya bırakın...

Lütfen yorum atmayı unutmayın. Sizin sayenizde yanlışlarımı fark ediyorum. Bazen de bana ilham kaynağı olup diğer bölümde ne yapacağımı seçmemde yardımcı oluyorsunuz !

İyi okumalar:

Medya: Tom Odell - Another Love
~Müziği dinleyerek bölümü okuyun lütfen.

—

"Peki bir gündür tanıdığın ama seni kurtaran, adama güvenebilir misin ?"

Yüzüne anlamsızca bakmayı sürdürdüm. Bu çocuktan bıkmıştım artık. Normal, düzgün bir hayatım varken, bu çocukla karşılaştığım gün dahil, şu iki gündür başıma gelmeyen kalmadı. Bu durumdan sıkıldım artık.

Belli ki şu anlaşma zırvalığını hala sürdürüyordu. Vazgeçmemekte de kararlıydı. Sözde kararıma saygı duyacaktı !

Kaşlarımı çattım ve yüzüne bakmayı sürdürdüm. Ellerimi ellerinden hızla çektim. Çöp konteynırından arkaya doğru bakınca Umut denen adamın, koşarak uzaklaştığını gördüm. Arkasındanda gözlerini ovalayarak, Hakan takip etti. Gitmişlerdi.

Yüzümü tekrar Mesihe çevirdim ve dayanamayarak sinirle konuşmaya başladım:

"Bıktım artık senin şu saçmalıklarından ! İki gündür başıma gelmeyen kalmadı. Senin yüzünden ! "

Bağırmam onu sinirlendirmiş olacak ki, kaşlarını konuşmaya başladığım an, çatabildiği kadar çattı ve yüzüme sinirle bakmaya başladı.

Ayağı kalkıp arkamı dönerek gitmeye yeltendiğimde konuşmasıyla hızımı yavaşlattım.

"Sana bunca olan şey saçmalık mı geliyor cidden ? Uyan artık Lavin ! Üzgünüm normal bir hayatın vardı. Ancak artık yok ! Çünkü sizin yaşadığınızı biliyorlar !"

'Sizin' dediğinde, Elçin ve benden kastettiğini anlamıştım. Yine de bu söyledikleri bir türlü mantıklı gelmiyordu.

"Söylediğin şeyler çok saçma ! Ben bilmediğim, etmediğim biriyle asla anlaşma yapmam ! Nerden bilebilirim seninde şu bahsettiğin, adamlardan olmadığını ! Madem bu kadar eminsin annem ve babamın öldürüldüğünden... Sahi ! Nasıl bu kadar emin olabilirsin aklım almıyor ! "

Ara sokağın birinde, çöp konteynırın arkasında, oturmuş Mesihle tartışıyorum. Halime gülsem mi sinirlensem mi cidden bilemiyorum artık.

"Senden bana bir anda güvenmeni bekleyemem ama zorundasın ! Az önceki adamları görmedin mi ! Sizi arıyorlar Lavin ! Kendini düşmüyorsan kardeşini düşün !"

Elçinden bahsettiğinde ister istemez durgunlaştım. Ah benim küçük meleğim... Onu o kadar çok özlüyorum ki.

Ben konuşmayınca o konuşmasını sürdürdü:

"Sana ihtiyacım var çünkü onlar beni tanıyor. Aynı zamanda Demiri de. Şu an bana yardım edebilceğini düşündüğüm, tek kişi sen olduğun için senden yardım istiyorum. Bak dediklerime inanmıyorsan onlardan olduğumu düşünüyorsan hadi Demiri arayalım. O şu an Elçin 'in yanında, onun güvende olması için. Size zarar vermek istesem sizi çok kolayca kaçırırım. Niye böyle bir yöntem seçeyim ?"