Sekiz Tekerlek Üzerinde || Sou Luna FanFic.

6. Bölüm; "Görünmez Kız."

*Multimedia: Nina*

Gözlerimi kırpıştırarak Çilek Çocuk'a baktım. Ciddi olabilir miydi? Şimdi, gerçeğe bakarsak oldukça iyi paten kayıyordu, ama benim kimseye ihtiyacım yoktu. "Kendi başıma da öğrenebilirim."

Kollarını kavuşturdu ve kaşlarını havaya kaldırdı. "Kabul etmesen bile benimle kaymak isteyen çok fazla kız var etrafımda." dedi ve gözleriyle arka tarafını gösterdi. Arka tarafta yaklaşık 10-11 tane kız vardı, Çilek Çocuk'a doğru neredeyse ağızlarından sular akarmışçasına bakıyorlardı. Sahi, bunları daha önce nasıl fark etmemiştim ki?

"Peki," dedim. "Neden bana öğretmek istiyorsun?" Alt dudağını öne doğru sarkıtarak omuz silkti. "Çünkü, sevgilim şuan pistte değil ve ben şuan biriyle kaymak istiyorum."

"Tek başına da kayabilirsin diye düşünüyorum."

"Tabi ki kayabilirim ama şuan bir kızla paten kaymak istiyorum. Hadi ama... hâlâ bana trip atıyor olamazsın!" Trip mi? Ben çoktan trip meselesini unutmuştum ki! "Trip mi..." diye mırıldandım. Bunu demem üzerine küçük bir kahkaha attı. "Komik kızsın, Luna." Bana ilk kez ismimle seslenmişti.

Onunla kaymaktan ne zarar gelir? dedim kendi kendime. Sonuçta yeni bir arkadaşım olmuştu. Kafamı salladım. Onay verdiğimi anladığında gülümsedi. "Perla'nın yaptığı hareketi mi öğrenmek istiyorsun?" Perla diye bahsettiği kişi kimdi ki? Kaşlarımı çattım. "Ah," dedi ve ensesini kaşıdı. "Perla, az önce izlediğin kız.  Gerçekten çok iyi paten kayıyor, ama Ambar ve benden iyi değil."

Ambar paten mi kayıyordu? Kaşlarım havaya kalktı şaşkınlıkla. Ambar'ı paten kayarak hayâl ettim. Eğer, Çilek Çocuk'un bahsettiği kadar iyi paten kayıyorsa, Çilek Çocuk'la iyi bir ikiliydiler.

"Ambar'ın paten kaydığını bilmiyordum." dedim. "Uzun süredir birlikte kayıyoruz. Yarışmalara katıldık çoğu kez."

"Burada yarışmalar mı düzenleniyor?" Sorumu onayladı. "Birazdan anlatırım. Artık çalışmaya başlasak mı?" Onay verici birşeyler söyledim. O ise, "İzninizle bayan," dedi ve benden biraz uzaklaştı. "Bak şimdi," dedi. "Patenlerinle hızlanmayı biliyorsun zaten." Gözlerimle onu takip ettim. Az önce Perla'nın yaptığı gibi hızlandı, hızlandı ve bedenini serbest bıraktı. Kollarını göğüslerine doğru çekip kendi etrafında dönmeye başladı.

Bu yaptığı bana birşeyi hatırlatmıştı... Biz ilk tanıştığımızda, yani Meksika'da ben teslimat götürürken yaptığı hareketti bu. O zaman da kendi çevresinde dönüyordu ve gözleri kapalıydı. Bu yüzden beni görmemişti.

Dönmesini durdururak yanıma geldi. "İstersen önce kendi etrafında dönmeyi öğren. Sonra hızlanarak dönmeyi denersin. Eğer kendi etrafında dönmeyi başarırsan, hızlanarak dönmeyi başarırsın diye düşünüyorum."

"Haklısın," dedim ve az önceki hareketini zihnimde canlandırdım. İçimden üçe kadar saydım ve kendi etrafımda dönmeye çalıştım. Henüz kendi etrafımda bir tur atmıştım ki yere düştüm. Az önceki düşüşümde ağrıyan kalçam, sızlamaya başladı. Gözlerimi yumdum ve kalçamı okşadım. Pembe korkuluklara tutunarak tekrar ayağa kalktım.

"Bak Teslimatçı Kız, öncelikle bedenini germemeye çalışacaksın. Rahat ol ya. Yere düşebilirsin, herkes düşerek öğrenir zaten. Her düştüğünde bir hatanı anlayacak ve bir daha o hatayı yapmayacaksın."

Haklıydı, yine. "Bedenimi germemek için ne yapabilirim? Bunu isteyerek yapmıyorum, Çilek Çocuk." dedim. Gülümsedi. "Çok kolay. Sen her hareket ettiğinde yanında olacağım va düşeceğini hissettiğin her an seni tutup düşmeni engelleyeceğim."