KÜL||TEXTİNG

Bölüm-15✨

Eraz'dan:
     O seni seviyorum demesinin üstünden iki ay geçmişti. Takvim yaprakları 18 Nisan'ı gösteriyordu. Bugün onunla buluşacaktık. Bir umut buluşacağımız yere gittim. Uçuruma... İki aydır ölü gibiydim.

Arabamdan inip korkak adımlarla uçuruma yaklaştım. Uçurumun ucunda duran bir paket gördüm. Paketi yavaşça elime alıp açtım.

Paketin içinden siyah saç telleri çıktı. Pakete tekrar baktığımda birkaç fotoğraf vardı. Fotoğrafta bizim okulda birkaç kez gördüğüm bir kız vardı. Fotoğrafın arkasında "İşte ben sevdiğim. Bade namı diğer Kül" yazıyordu. O kadar güzel bir kızdı ki aşık olunacak  tiptendi.

Paketin en altından bir mektup çıktı.

"Sevdiğim,
Erazım, nasılsın sevdiğim? Eğer bu paketi eline almışsan beni unutmamışsın demektir. Ben ölüyorum sevdiğim. Milyonda bir görülen hastalığa yakalandım. Bir tür kanser gibi de denilebilir. Saçlarım, kirpiklerim, kaşlarım girdiğim lazerli kontrollerden sonra döküldüler. Pakette dökülen saçlarımdan birazını koydum. Bir kızın en büyük hayali sevdiğinin saçlarını koklaması, okşaması, öpmesidir. Benim koklanacak, öpülecek, okşanacak bir saçım yok sevdiğim. Tek tesellim ellerimi tutabilecek olmaz. Keşke hiç karşına çıkmasaydım diye düşünüyorum bazen. Çünkü benim ölümüm seni üzecek. Ve bunu istemiyorum. Ama son günlerimi seninle geçirmek istiyorum sevdiğim. Eğer beni birazcık seviyorsan sana atacağım hastaneye gelir misin? Mutlu olmaya ihtiyacım var.
-Bade Tekin.

*İki saat sonra*
Bir saat uçurumda olanlara idrak etmeye çalıştıktan sonra koşmaya başladım. Dizlerim kopuncaya kadar, nefesim tükeninceye kadar. Sevdiğim kız ölüyordu ve ben son günlerinde yanında olacaktım. Düşüncesi bile kalbimi sıkıyordu. Ama ona inanıyordum. Bu hastalığın galibi o olacaktı. Kazanacaktı. Çünkü o bir Anka kuşuydu. Şimdi ölüme yaklaşacak kül olacak ve yeniden doğacaktı.

*Son günlerde modum bok gibi yazıyorum. İlham perilerim uçtu gitti. O yüzden kitabı erken final yapacağım gibi