Bayan Sürtük

Nerdesin Almila ?

Pamir'in ağzından :

Günlerdir ulaşamıyorum bu kıza kafayı yemek üzereyim nerdesın Almila nerdeeeee ??? Heryeri aramıştım ya babam kaçırdıysa onu Allahım düşünmekten başıma ağrılar giriyordu. Hümeyra teyze de bana nerde olduğunu bilemediğini söylemişti kaybolmuştu kısaca sinirden beynim çatlıyordu telefonuna binlerce mesaj atmıştım yüzlerce kez aramıştım. İris ve Lemis'de bilmiyordu nerde olduğunu. Telefonum çaldı Berktuğ arıyordu rüzgar benim en iyi dostumdur ayrıca bu hayatta tanıdığım en piç heriftir.

"Efendim Berktuğ ?"

"Abi yengenin yerini buldu bizim çocuklar bir dağ evinde kalıyormuş günlerdir." Tabii ya dağ evi Almila'nın saklanabileceği tek yer.

"Saol kardeşim ararım sonra seni."

"Tamam abi görüşürüz."

Arabama atlayıp doğrudan dağ evine gittim kapıyı hizmetçi açtı hiç birşey sormadan içeriye girip Almila diye bağırdım ama cevap yoktu ikinci bağırışımda üçüncü hizmetçi şaşkın gözlerle bana bakıyordu.

"Almila Hanım ormanda gezintiye çıktı birazdan gelir ama siz kimsiniz ?"

"Sevgilisiyim! odası nerde orda bekleyeceğim."

"Üst katta efendim."

Hizmetçiden aldığim cevapla doğruca üst kata Almila'min odasına çıktım. Odası çok güzeldi çatı katıydı ve pencerenin önünde oturmak için çok uygun bir yer vardı her zaman sıra dışı bir insan olmuştur zaten. Yatağının üstünde duran neydi acaba ? Bir günlüğe benziyordu, evet biliyorum günlükler okunmaz özeldir falan filan ama daha fazla dayanamayacağım meraktan çatlamak üzereydim herhangibi sayfasını açtım ve okumaya başladım.

"Meraba günlük

Pamir gideli 17 gün 13 saat 47 dakika oldu. Onun varlığını hissetmek ama onu görememek çok acı bir şey bugün onu yine binlerce kez aradım ama tabii ki diğer günlerde de olduğu gibi açmadı. Neden yapıyor bunu nereye gitti aklımda bir sürü soru işareti var ya geri gelmezse? Kaç gündür odamdan çıkmıyordum annem benim bu halime dayanamıyordu haklıydı da ben bile aynalardan kaçar hale gelmiştim. Hiç birşey yemiyor içmiyordum Pamir Pamir Pamir ben ona bu kadar aşıkken neden şimdi yoktu yanımda ? Ben ne yaptım ki ona da benden gitti ? İstediği her şeyi yapmıştım halbuki? Aklımda o kadar çok soru işareti var ki sana anlatamam. Geri dönse biliyorum ben ona yapacaklarımı aslında kendimi kandırmama gerek yok en fazla 5 dakika trip atarım ki onu bile doğru dürüst yapamam sonra koşar boynuna sarılırım ne olursa olsun çok aşığım çünkü ona.. Peki ya gelmezse onu bir daha hiç göremezsem o zaman ne yapacağım ? Cevabını bildiğim sorular sormamalıyım kendime asla kimseye aşık olmam.... O olmazsa kimse olmasın bu günlerden daha kötü günler de olur mu acaba ?"

Onu çok üzmüştüm bunu bir kez daha anladım ama elimden birşey gelmiyordu onu korumam lazımdı söyleyemezdim ona kendime küfürler savuruyordum vurulmuştu lan gözlerimin önünde vurulmuştu ve ben hiç bir bok yapamamıştım. Babamla konuşup bir şeyler yapmam lazımdı artık. Ben bu düşünceler içinde kendimle savaşırken tam karşımda Almila vardı ve şaşkın gözlerle bana bakıyordu sorgular gözlerle gözlerinden nefret fışkırıyordu adeta

" Ne bok işin var lan senin burda ?" yok canım Almila olmazdı bu kız bana bu kadar kızmış olamazdı ki ?

"Şey özür dilerim ama seni çok merak ettim Almila'm"

"Ben senin nerden Almila'n oluruyorum lan ?"

"Çok sinirli gibisin?" sesim baya cılız çıkmıştı lan noluyo rolleri falan mi değiştirdik?

"Olum bak baban beni vurdurttu ve annem babam onun yüzünden öldü sense hiç birşey yapmadan öylece duruyorsun ?" Çok fazla sinirliydi ellerini yumruk yapmış bana bakıyordu günlüğünü açık gördüğü an ise yüzünde ki ifade korku filmlerinden fırlamış gibiydi sinirden deli olmuş gibiydi yavaşça yatağa doğru yaklaştı açık olan sayfaya baktı ve bana dönüp

"Burdan derhal defol !!!!!!"

"Görüşürüz" demekle yetinmek zorunda kaldım.

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

Günlerdir Almila'nın yanına gitmeye cesaret edemiyordum buna her yeltendiğimde bana olan sinirinin geçmemiş olma ihtimali geliyordu aklıma. İki yıl içinde çok değişmişti çok farklı biri olmuştu. Onu nasıl geri getirebilirim hiç bir fikrim yoktu...

Ama asla bundan vaz geçmeyecektim, evimden hışımla çıkıp arabama atlayıp babamın ofisine gittim. Kapısını çalmadan içeriye daldım tabii ne bekliyordum ki sekreteri ile iş üzerindeydi beni görünce sekreter hemen üstünü düzeltip dışarıya çıktı.

"Hoş geldin oğlum."

"Ben senin oğlun olmaktan utanıyorum ama neyse tartışmaya gelmedim."

"Komik olma Pamir sen benimle tartışmaktan başka birşey yapmazsın ki."

"Almila'yı rahat bırakman için ne yapmam gerekiyor?"

"Oooo oğlum istediğim sorularla karşımdasın."

"Uzatma baba ne istiyorsun?!"

"Onun şirketi benim işlerimin önünü kesmeye ve beyaz ticareti yapmama engel olmadığı sürece rahat bırakırım o kızı."

"Tamam bana biraz zaman ver hepsini halledeceğim ama sende lütfen o süre içinde Almila'dan uzak dur." Aciz biri olmaktan nefret ediyorum.!!!

"Tabii ki uzak dururum oğlum bak ne güzel anlaşıyoruz." dedikten hemen sonra kötü bir gülüş yerleşti yüzüne bu adamın benim babam olması imkansız valla imkansız.