Yaşam Küresi

3.Bölüm (Vampirler)🔮

İyi  Okumalar🙏🏻

Gözlerimi açtığımda heryerin kaplaranlık olduğunu gördüm. Neredeydim ben ?

En son Büyükannem'in yanına gidiyordum sonrasında ne yaptığımı hatırlamadım.

"Büyükanne."

Sesim o kadar cılız ve kısık çıkıyordu ki.

O sırada odanın balkonunda hareketlilik oldu ve aniden oradan biri çıktı.

Yabancıydı tanımıyordum ve bana saldıran adamın olabileceğinden korkmuştum.

Öylece kalakaldık o bana bakıyor bende ona. Eğer yanıma yaklaşırsa çığlık atacağım kesindi.

En sonunda göz temasını ilk o kesip odadan çıktı. İçimde bir rahatlama belirdi.

Kolumun yaralı olduğu aklıma gelince direk elim oraya gitti. Ama ne bi acı nede bi yara vardı. Hepsi geçmişti ama nasıl bunu ancak bir Cadı yapabilirdi.

Fakat burası benim şehrim değildi.

Ben düşüncelere dalmışken odaya biri daha girdi. Yine çok korkmuştum ama o beklemiyor bana doğru geliyordu.

"Yaklaşma bana!"

"Bak sakin ol sana zarar vermeyeceğim."

Ona nasıl inanabilirdim.

"Sana inanmıyorum."

"Peki o zama şöyle diyeyim." O sırada yerinde durmuş yakınlaşmayı bırakmıştı. "Dün bi saldıraya uğradın dimi ? Hatta kolundan ısırıldın Büyükannende vardı bu olayın içinde."

Bu nasıl hepsini biliyordu ? Kafam allak bullak olmuştu.

Kendisi yapıp başka biri yapmış gibi göstermeye çalışıyorda  olabilirdi.

"Siz yaptınız değil mi ? Herşey sizin yüzünüzden ben evime gitmek istiyorum bırakın beni." Hızla yerimden kalkıp odadan çıkmak için hareketlendim.

Fakat önümdeki çocuk kolumdan hızlı bir şekilde tutup durdurmaya çalıştı.

Artık tepem atmıştı ve o kadar endişeliydim ki bağırıp çağırmak istiyordum.

"Bırak benii evime gideceğim dokunma  bana !" Deli gibi bağırıyordum.

O sırada odanın içine iki kişi daha girdi. Korkmuş gözlerle beni izliyorlardı.

Ve yeni gelenlerden erkek olan kişi hızla koluma atılmasıyla deminki çocuktan beni kurtardı.

Sevinsem mi üzülsem mi bilememiştim.

"Yeter artık rahat dur! Büyükannen iyi hatta senin burda olduğundan haberi var. Mızmızlanmayı kes ve kendine gel."

Bu çocuğu hatırlıyordum ilk uyandığımda gördüğüm kişiydi.

Bunları derken iyice dibime girmişti. Kalbimin hızla attığını hissettim ama bu hoşlanmak gibi birşey değildi. İlk defa bir erkekle bu kadar yakın olmamın sonucuydu.

Yavaşça tebessüm etmeye başladı. Anlamsızca ona baktım o ise gözlerimin içine içine bakıyordu.

Daha fazla dayanamayarak kendimi ondan kurtardım ve geriye doğru gidip duvara yaslandım.

"Bana herşeyi baştan beri anlatır mısınız ?"

Bir anda yavru kedi olmam onları şaşırtmış olacak ki. Birbirlerine kaşları kalkmış şekilde bakıyorlardı.
Çünkü anlamıştım ki bağırıp çağırmam bir işe yaramayacaktı.