Biraz uyumuşum kendim de değildim. Uyandığım da gördüğüm rüyayı tam olmasa da hatırlıyordum babama doğru koşuyordum ve birden yere düşüyordum.
Orda bile espri düşünüyorum ya yıkılmadım ayaktayım diye gülüyordum değişik bir kızım biliyorum.
Kalkıp yine koşarken her seferinde düşüyordum ve yol gittikçe uzuyordu. Babama "Baba gitme!" Diye bağırıyordum ama babam bana bakmıyordu bile.
Uyandıktan sonra yemek yemeye inmiştim yine mi pilav Ayşe Abla? Neyse buna da şükür dedim ve yemeye başladım.
İnanın bu pilav diğer pilavdan daha güzel hatta çok güzel ama annemin yaptıklarının yerini tutmaz, Ayşe Ablacım kusura bakma. Ama helal olsun Ayşe Abla yavaş yavaş öğreniyorsun.
Neyse yemeği bitirdim, işten ayrılmak için yola çıktım neden dediğini duymuş gibiyim.
Çok yoruluyorum ve gücümün yetmediğinin farkındayım o yüzden işten ayrılacağım.
İçeri girdim müdürün odasına doğru yürüdüm istifamı verdim. Ama görmeniz lazım nasıl havalı havalı yürüyorum sanırsınız Mars'a Türkiye bayrağını diktim.
Paramı aldım bu arada. Çıktım yürümeye başladım okullara sıra sıra bakmaya başladım bir okul gördüm ve içeri girdim. İçerisi çok temizdi ve disiplinliydi, çok iyi öğrencileri vardı.
Yetimhaneye geldikten sonra arkadaşın bilgisayarını aldım ve okulun ismini yazdım okulun ismi Celal Yardımcı Ortaokulu.
Öğretmenlerini ve müdürünü araştırdım. Okula kayıt yaptırmak için Sevde Hanım'ın odasına birden girdim.
Kadın birden korktu içimden dedim 'Sakin ol Damla bu ne heyecan' Sevde Hanım şokla gözlerimin içine bakıyordu."Kızım noldu orangutanlar yetimhaneyi işgal mi etti?" Diye sordu.
Konuşmaya başladım "Okulumu buldum" dedim. "İyi hadi hemen gidip bakalım" dedi ve hiç vakit kaybetmeden yola koyulduk, en fazla yarım saat sonra okulun önüne geldik. İçeri girdik ve kayıtımı yaptık ve artık okulum vardı, okuyacaktım çok mutluydum.
Yetimhaneye geldik kızlara dedim "Artık okulum var kızlar" hepimiz birlikte çığlık attık.
Ve elime yine o kitabı aldım yatağıma uzandım ve okumaya başladım. Satırları okurken artık gülümsüyordum çünkü orada ki karakterleri annem ve benim olduğumu düşünerek okuyordum.
İnstagram:x.soul.r
Yazan:Rabia Daşdemir
Sizi çok seviyorum canlarım :) ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Damla'nın Acı Gerçekleri
Historia CortaBu sadece ailesini kaybeden bir kızın hayatı değil yaşama sebebini bir anlık kaybeden bir kızın hayatı. O umudunu kaybetmedi ve kendini gerçeklere gözü açık yaptı o artık sadece bir Damla değil o artık bir KORKUSUZ DAMLA...
