Damla'nın Acı Gerçekleri

Okumak Güzeldir

Neden böyle odaya girdiğimi bilmiyordum evet biraz hızlı girdim odaya ama hemen korkma Sevde Hanım çok çabuk korkuyorsunuz. Ama seviyorum sizi hemde çok seviyorum.

Herneyse içeri girdiğim de telefonla konuştuğunu görüyordum ve karşısın da ki koltuğa oturup konuşmasının bitmesini bekledim. Sonunda şükürler olsun konuşması bitmişti ve bir ara birbirimize öylece baktık.

Konuşmaya Sevde Hanım başlamıştı,"Noldu Damla odaya öyle bir girdin ki bir an polisler beni suçsuz yere hapise atmak için geldiklerini düşündüm, anlat bakalım sorun ne?".

Bi dakika öylece durdum 'ben ne için gelmiştim ya' dedim içimden."Eee" dedi Sevde Hanım ve hemen söze başladım sonunda ne için geldiğimi hatırlamıştım.

"Sevde Hanım benim okula ihtiyacım var, okumaya ihtiyacım var. İzninizle 8. sınıfa devam etmek istiyorum yardım eder misiniz?" Dedim tatlı görünmeye çalışarak.

Sevde Hanım hemen oturduğu yerden kalktı ve karşıma geçti anlımdan öptü ve bana şunları demişti"Aferim sana Damla gördüğüm en özel öğrencilerdensin" dedi. Yani ne de olsa biraz göğüsüm kabarmıştı.

Sonra bende teşekkür ederek odadan ayrıldım. Yanımdaki kızlar kitap okumayı seviyorlardı ve bende bir kitap istedim, verdiler. Kitabın adı, Ana Hakkı idi.

Gözlerim birden kızardı ve sulanmaya başladı, anne seni çok özledim.

Kitabın kapağını açtım ve okumaya başladım. Okudukça gözlerimden akan göz yaşları daha çok artıyordu.

Durduramıyordum kendimi ve durdurmakta istemem zaten, ben içimde ki çığlıkları ağlıyarak dışarı yansıtıyordum.

Kitabı okumaya devam ettim kızlar bana bakıyorlardı ve biri yanıma geldi,"Neden böyle ağlıyorsun Damla?" Diye sordu.

Sustum bir süre sadece susmam gerekiyordu. Ne de olsa konuşsam daha da çok ağlayacağımı biliyordum.

Sustum ve hep sustum. Sadece susmakla yetindim.

İnstagram:x.soul.r
Yazan:Rabia Daşdemir

Okuduğunuz için teşekkürler canlarım benim sizi çok seviyorum.