MONSTERS

1.3

"Bizsiz mi gittin göreve bunu nasıl yaparsın?"

Yastık ile yüzümü kapadım.Daha fazla yanıtlamak istemiyordum.

"Unni anlatsana nasıl dı bizim gibilermiydi?"

"Şimdi bunu anlat."

Önce derin bir nefes çektim.

"Bizim gibi elleri kolları ayakları var fakat gözleri beyaz oluyor onun dışında da özel güçleri var ama aşık konu bu değil devlet bizden birşeyler saklıyor."

SooAh gülerek belime bir yumruk attı.

"Komikti hadi şimdi tekrar açıkla."

Neden inanmıyordu Han'a umut dolu bakışlarımı yolladım ama o da bir noktaya odaklanmıştı sanki beyni bulanmıştı.

"Han? Ne diyorsun sence komik mi unnimizin dediği gibi."

SooAh'a öldürücü bakışımı yolladım.

"Ya bana öyle bakma gözünü oyarım."

"Bence Sang haklı."

Şükür be...

Ama Neden böyle düşünüyordu yoksa o da mı bir açık yakalamıştı.

"Siz kafayı yemişsiniz."

Tam yanıtlayacaktım ki Han araya girdi.

"Bir gün toplantı için bizi çağırmışlar dı bizlerden farklı iki adam var dı  sorun şu farklı derken onlar bizim gibi ajan değildi sanki ve ellerindeki kalemi hiç indirmediler not almamalarına rağmen sanki konuşulan bilgileri başka tarafa iletiyorlardı ya kalem bir kaydetme cihazı ise kime götürüyorlar bu bilgiler-"

"Siz kafayı yememişsiniz bitirmişsiniz. Nasıl böyle birşey düşünebiliyorsunuz?!"

Neden bize inanmıyordu?

"Ben dün göreve gittiğimde 1 yıl önce ölen arkadaşımla karşılaştım ve o bir deney olan ka400'dü benim en iyi arkadaşım bir deney kaçağıydı bu ne demek o zaman asıl senin gözlerin kör olmuş.."

Çok sinirlenmiştim her an ağlayabilirdim.

"Unni bence Sang unnim haklı."

Yüzümüze donuk bir ifadeyle baktı.

Sanırım hâlâ inanmayacak.

"Ben her an sinirden ağlayabilirim sen bize inanmamaya devam et çünkü olanları düşündükçe daha çok sinirleniyorum seni zorlamayacağım.."

Ayağa kalkıp kapıdan çıktım Jungkook'un yanına gidecektim belki kafamı dağıtabilir..