Gladyatör'ün Karısı

6.Bölüm (Alınan Kararlar)

GRAY

Bu küçük tanışmamızdan sonra küçük hanım "Şimdi ne yapacaksınız peki?" diye sormuştu iç çekerek. "Burdan kaçabilirsiniz artık."

Dişlerimi sıkıp "O imparator bozuntusunu öldürmeden şurdan şuraya gitmem ben." dedikten sonra Rufus ve Lyon'a bakmıştım yumuşak gözlerle. "Ama siz dönmelisiniz." Gözlerini kaçıran Lyon'a hatırlatma yapmak için "Meredy seni bekliyor." dedim.

Ortada hiçbir şey yokken Lucy bir anda kaşlarını çatmış ve "Meredy nasıl bir kız?" diye sormuştu, bakışlarında bir korkaklık yakalamam bunun sonunun iyiye işaret olmadığını hissetmene neden olunca gerilmiştim ben de. "Neden soruyorsun?"

"Sadece..." Cevap vermesini beklemeden "Aslında onu gördüğün zaman unutman zordur." demişti Lyon suratına bir tebessüm yayılırken. "Uzun pembe saçları ve ışıl ışık bir gülümsemesi var."

Lucy'nin suratındaki değişiklikleri fark edince susmuştu. Teknik olarak çok uzaktaydı Meredy ve Lucy'nin onu tanıması imkansızdı ama şu an gerildiği her halinden anlaşılıyordu.

Korkakça "Bir sorun mu var?" diye sordu Lyon. Yutkunduktan sonra "Birliğiniz yenildikten sonra köyünüze sızan lejyonlar olduğunu duymuştum." derken gözlerini kaçırmıştı sarışın güzel.

Titrek bir sesle "Ne demek istiyorsun?" diye soran Lyon'un yavaş yavaş öfkelendiğini anlayabilmem için  yüzüne bakmama gerek bile yoktu. "Ben sadece ordan..."

Çekindiği için yavaş yavaş konuşan Lucy'e karşı sabır gösteremeyip onu kollarından tutmuştu Lyon ve "Sen sadece ne?!" diye sormuştu onu sarsarak. "Ne, ne olmuş?!"

"Kendine gel Lyon!" Kollarını ittirip Lucy'i arkama aldım ve aynı öfkeli tonla "Hayatını kurtaran birine böyle mi davranıyorsun?" diye sordum. "Belli ki bu dağ ayısı tavrından çekindiği için söyleyemiyor, biraz  düşünceli ol."

Rufus elini bıkmış bir poz vererek alnına koyup "O haklı, o haklı." demişti tekrar edip kafasını onaylamayan biri gibi iki yana sallayarak. "Kadınlara karşı böyle davranılmaz, özellikle de böyle güzel kadınlara."

Rufus'a göz devirdikten sonra Lucy'nin önünden çekilmiştim konuşmasına izin vermek için. "Özür dilerim, hemen söylemek istemiştim ama seni üzeceğini düşündüğüm için bir türlü nasıl söyleyeceğimi bilemedim."

"Bir de utanmadan kıza özür diletiyorsun." Lyon'un sırtına sertçe vurmuştu Rufus. "Asıl özür dilemesi gereken senken hemde."

Utangaç bir şekilde kafasını eğmişti önce atarlı arkadaşım, sonrasında bu güzel sarışının gözlerine bakmaya çekinerek "Özür dilerim." demişti. "Sadece çok endişelendim ve hala da endişeliyim, o yüzden ne söyleyeceksen lütfen atlamadan söyle."

"İşte benim adamım!" Onunla dalga geçtikten sonra "Ama haklı." dedim Lucy'e dönüp. "Kağnı hızıyla konuşuyordun, adam sevdiceğini merak ediyor burda, az seri olalım lütfen."

Güzel sarışın kaşlarını çatıp "Sana daha önce hiç çekilecek dert olmadığını söyleyen oldu mu?" diye sorduğunda iki hain arkadaşım da el kaldırıp "Evet." demişti.

Sırtımı duvara yaslayıp "Hala boş yapıyorsun." dedim sanki ben başlatmamışım gibi. "Anlat artık." Bu kaçışıma güldükten sonra kendini toparlayıp Lyon'a dönmüştü ve yüz ifadesinde korkunç bir ciddiyet vardı.