Changing the fate(Completed)

Chapter-5

<<Zawgyi>>

ေရွာင္ရွင္းခ်န္ : "ကဲ လာပါ ဘာမွေတြးမေနနဲ႔ က်ေနာ္ရွိတယ္"

ေရွာင္ရွင္းခ်န္ ရုတ္တရက္ ခါးပတ္ႀကိဳးျဖည္ခ်လိုက္တာေၾကာင့္ ရြယ္ယမ္ထခုန္မိသြားသည္။

ရြယ္ယမ္ : "ဆရာေလး ခင္ဗ်ား ဒါဘာလုပ္တာလဲဗ်"

ေရွာင္ရွင္းခ်န္ : "ေရခ်ိဳးမလို႔ေလ"

ရြယ္ယမ္ : "ဒါမဲ့ ဘာလို႔ အဝတ္ေတြခၽြတ္ေနတာလဲ"
(အစားခံခ်င္ေနလို႔😅)

ေရွာင္ရွင္းခ်န္: "ေရခ်ိဳးမွာေလ မခၽြတ္ဘဲခ်ိဳးမလို႔လား "

ေရွာင္ရွင္းခ်န္ ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ခါးပတ္ႀကိဳးကို ရြယ္ယမ္လက္မွာ ခ်ည္လိုက္တယ္။

ရြယ္ယမ္ တေယာက္ေတာ့ ဆရာေလးရဲ႕ အျပဳ အမူေတြေၾကာင့္ ဆြံအေနမိေလတယ္။

ညေနေစာင္းအခ်ိန္ ျမစ္ကမ္းေဘး ရဲ႕ ေနဝင္ခ်ိန္က သူတို႔ ၂ေယာက္ေၾကာင့္ လွပေနေလတယ္။

ဆရာေလးကေတာ့ ေရကူးနည္းကိုပါ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ သင္ျပေနေလတယ္။

ရြယ္ယမ္ကေတာ့ ဆရာေလးတေယာက္ေၾကာင့္ တကိုယ္လံုးပူအိုက္ေနသလို ႀကီး တညေနလံုးခံစားေနရတယ္။သူကိုယ္တိုင္ပင္ ဘာျဖစ္ေနမွန္း မသိေတာ့။ အၾကည့္ေတြက ဆရာေလးရဲ႕ ျဖဴဥေနတဲ့ ေက်ာက္စိမ္းလိုအသားရည္ မွာသာ ဝဲခိုလ်က္။ အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ခံစားခ်က္ႀကီးက ႀကီးစိုးေနေလသည္~~~

<<Unicode>>

ရှောင်ရှင်းချန် : "ကဲ လာပါ ဘာမှတွေးမနေနဲ့ ကျနော်ရှိတယ်"

ရှောင်ရှင်းချန် ရုတ်တရက် ခါးပတ်ကြိုးဖြည်ချလိုက်တာကြောင့် ရွယ်ယမ်ထခုန်မိသွားသည်။

ရွယ်ယမ် : "ဆရာလေး ခင်ဗျား ဒါဘာလုပ်တာလဲဗျ"

ရှောင်ရှင်းချန် : "ရေချိုးမလို့လေ"

ရွယ်ယမ် : "ဒါမဲ့ ဘာလို့ အဝတ်တွေချွတ်နေတာလဲ"
(အစားခံချင်နေလို့😅)

ရှောင်ရှင်းချန်: "ရေချိုးမှာလေ မချွတ်ဘဲချိုးမလို့လား "

ရှောင်ရှင်းချန် ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ခါးပတ်ကြိုးကို ရွယ်ယမ်လက်မှာ ချည်လိုက်တယ်။

ရွယ်ယမ် တယောက်တော့ ဆရာလေးရဲ့ အပြု အမူတွေကြောင့် ဆွံအနေမိလေတယ်။

ညနေစောင်းအချိန် မြစ်ကမ်းဘေး ရဲ့ နေဝင်ချိန်က သူတို့ ၂ယောက်ကြောင့် လှပနေလေတယ်။

ဆရာလေးကတော့ ရေကူးနည်းကိုပါ စိတ်ရှည်လက်ရှည် သင်ပြနေလေတယ်။

ရွယ်ယမ်ကတော့ ဆရာလေးတယောက်ကြောင့် တကိုယ်လုံးပူအိုက်နေသလို ကြီး တညနေလုံးခံစားနေရတယ်။သူကိုယ်တိုင်ပင် ဘာဖြစ်နေမှန်း မသိတော့။ အကြည့်တွေက ဆရာလေးရဲ့ ဖြူဥနေတဲ့ ကျောက်စိမ်းလိုအသားရည် မှာသာ ဝဲခိုလျက်။ အမျိုးအမည်မသိသော ခံစားချက်ကြီးက ကြီးစိုးနေလေသည်~~~
_________________________________________

Readerေတြ 2.8k ျဖစ္သြားလို႔ အရမ္းေတြေပ်ာ္ေနပါပီေနာ္😊.feedbackေလး voteေလးေတြလည္း မ်ားမ်ားေပးၾကပါ။😊 Love U😘😘😘