Changing the fate(Completed)

Chapter -12(Final)

<< Zawgyi>>

ဆံုလန္ ခံစားေနရေသာ ရွင္းခ်န္ကို ၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းခိုးခ်မိသည္။ အခုတေလာ ရွင္းခ်န္ကို ၾကည့္ရတာ ဝိဥၨာဥ္ေပ်ာက္ေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနတယ္။ အရင္က အလြန္ အရယ္သန္တဲ့ လူသားေလးက အခုေတာ့ အျပံဳး အရယ္ မရွိေတာ့ အားခ်င္ကို အလိုက္သိဖို႔ မိမိက မွာထားတာမို႔ အားခ်င္ ရွင္းခ်န္နားမွာေနၿပီး ဟာသေတြ ရွာေျပာေနေပမဲ့လည္း သူရလိုက္သည္က အသိမွတ္ျပဳ အျပံဳး...အျပံဳးမ မည္ေသာ အျပံဳးငယ္ေလးႏွင့္ ေခါင္းေလးပုတ္ေပးျခင္းသာျဖစ္သည္။

ရွင္းခ်န္ ဒီလပိုင္း အစားလည္းေကာင္းေကာင္းမစား ထမင္းေကၽြးလ်င္လည္း နဲနဲသာစားသည္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ အခန္းထဲတြင္ ေအာင္းေနသည္သာမ်ားသည္။ မေန႔ညက ရွင္းခ်န္ကို မိမိ ခံစားခ်က္ေတြ ဝန္ခံၿပီး တြဲရေအာင္လို႔ေျပာမိေတာ့ 'ငါက ကိစၥမရွိပါဘူး' ဟူေသာ အေျဖသာရသည္ ..ခံစားခ်က္မပါ။ မသိလ်င္ ေလာကတြင္ရွင္စရာ မရွိေတာ့သည့္လူပမာ။

မိမိက ရွင္းခ်န္ကို ခ်စ္တာမွန္ေပမဲ့ အခုလို အခ်စ္မပါတဲ့ relation မ်ိဳးကိုေတာ့ အလိုမရွိပါ။ ေျပာရရင္ ဆံုလန္ ရွင္းခ်န္ကိုၾကည့္တိုင္း မိမိကို မိမိ ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦးကို အတင္းခြဲ တစ္ေယာက္ကို သတ္ၿပီး တစ္ေယာက္ကို အတင္းယူထားေသာ လူဆိုးႀကီးလို ခံစားေနရသည္။

ရွင္းခ်န္ ဟိုတေလာကလည္း ဘယ္ကဝယ္လာတဲ့ အရက္ေတြမွန္းမသိ ေသာက္ၿပီး'ကံတရားက မတရားဘူး'၊ 'ဘာလို႔လဲ..ဘာလို႔..သူျဖစ္ေနရတာလဲ' ၊ 'ငါ့ဘဝႀကီးက ဘာလို႔ ကံအရမ္းဆိုးေနရတာလဲ'၊ 'ကံတရားႀကီးကို မုန္းတယ္' ဆိုၿပီး ေအာ္ဟစ္ေနလို႔ မိမိက မၾကည့္ရက္ဘဲ အေၾကာပိတ္ၿပီး အိပ္ေစခဲ့ ရေသးသည္။

ရွင္းခ်န္ စကားထဲ ဘယ္သူဆိုတာ မပါေပမဲ့ ဟို ေကာင္ေလးကို ဆိုလိုေနမွန္း ဆံုလန္ေကာင္းေကာင္း သိပါတယ္။

ဆံုလန္ေတြးမိသည္ 'ရွင္းခ်န္ မင္း ဟိုေကာင္ေလးကို အျပစ္ေပးေနတာလား ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အျပစ္ေပးေနတာလား'

ဆံုလန္ ရင္ထဲမွာ ခိုင္မာတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်လိုက္ၿပီး ရွင္းခ်န္ဆီ သြားလိုက္တယ္။