DASHER: THE DASHING DEVIL

CHAPTER 10

"IT CAN'T be J-Juliet. Nang mangyari ang insidenteng panggugulo ay kasalukuyan siyang nasa ibang bansa kasama si Homer. They were on a business meeting in Hong Kong."

She stared at Dasher. Seryoso ang mukha nito. He really was appalled at the idea of Juliet being his stalker. In denial, iling niya. Fine. Hahayaan muna niya ito habang hindi pa siya nakakahanap ng ebidensya. Tahimik niyang ipinagpatuloy ang pagtingin sa mga profile.

Muli siyang natigilan nang makita ang larawan ng isang lalaki. He was cute. Mukha itong mabait, contrary to Dasher's devilish look. Homer Chan. Vice-President.

Bilang isang undercover agent, hindi lang paghahanap ng mga suspect o target ang trabaho niya, she also has to find an ally that could help her finish her job. Malapit ito kay Dasher, malapit din ang opisina nito sa kanila. He could be a an ally.

"Who is he?" tanong niya kay Dasher.

"Just read his profile."

"Sungit!" ingos niya. "Magkasing-edad lang pala kayo. Are you close with him?"

"Why are you interested?" naniningkit ang matang tanong nito.

"Why can't I?" balik-tanong niya. At dahil likas na mapang-asar siya, she pushed farther. How about bruising his gigantic ego once more? "He could be my type, you know."

"Siya type mo pero ako hindi? Inaasar mo ba ako?" asik nito.

"Well, I like good-guys. Mukha siyang mabait at—"

"Donnie Marie!"

Hindi niya napigilang matawa sa panlalaki ng butas ng ilong nito. That was just the exact reaction she'd expected from him. Served him right. Childish!

"Nagbibiro lang ho ako, sir. Masyado ka namang seryoso diyan!"

Napasinghap siya nang bigla na lang itong tumayo, lumapit sa kanya, hinablot siya sa kamay at hinila siya palapit rito. It happened so fast that it took her breath away.

"I am warning you. You are in my teritory. Ako ang nasusunod rito. Nobody laughs at me in my own expense, do you hear me?" pabulong ngunit mariing babala nito.

Her mouth instantly went dry. Hindi niya alam kung dahil sa takot iyon o dahil sa pagkakadikit ng mga mukha nila. She could feel his hot breath caressing her flushed face. He smelled like mint and male. Hot male. Napalunok siya. Ano ba'ng mga pinag-iisip niya?

"B-bitiwan mo ako!" piksi niya.

"This serves as your last warning, lady. Sa oras na may gawin ka pang hindi ko nagustuhan, matitikman mo na ang kaparusahang nararapat sa katigasan ng ulo mo."

Ano'ng kaparusahan ang tinutukoy nito? While he said those words, his eyes raked her face. At nagtagal sa mga labi niya ang nag-aalab nitong mga mata. Kinagalitan niya ang kanyang sarili nang mapagtanto kung saan patungo ang iniisip niyang iyon.

"Curious ka ba kung ano'ng klaseng parusa ang ibibigay ko sa'yo?" bulong nito.

"H-hindi. Wala akong pakilam," pagsisinungaling niya.

Tumawa ito ng nakakaloko at lalong inilapit ang mukha sa kanya. She could feel his hot breath fanning her face. Parang may kwitis na nagsiputukan sa dibdib niya dahil sa ginawa nito.

"I will kiss you, sweetie," he whispered. He grinned when she gasped. "I will kiss you until you ran out of breath. I will kiss you until you'd scream my name, like you wanted me to kiss you forever. I will kiss you until you kiss me back. And then I won't stop."

She gasped. His words threatened and excited her. Umangat ang isang kamay nito at marahang hinaplos ang pisngi niya. She shivered. Her skin tingled at his slightest touch. Her lips parted and she was tempted to close her eyes. Bakit ganon ang nararamdaman niya? Bakit parang gusto niya itong hilain palapit para tuluyan nang magkadikit ang mga labi nila?