DASHER: THE DASHING DEVIL

CHAPTER 22

THE MOMENT Dasher opened his eyes, a rubbish smile formed his lips. Why, Donnie Marie just gave him the best night of his life. Just by thinking of her made his heart swell with pride and love. Pride for he was the first man in her life. At titiyakin niyang siya rin ang magiging huling lalaki sa buhay nito. And love...

Kagabi niya napatunayan kung gaano niya kamahal ang dalaga. He was willing to do everything for her. It was a first time for him. Simula noong makilala niya ito ay marami nang nagbago sa kanya. He, who used to think the worst in everything, learned how to think positively. Because of her love, all the hate in his heart vanished.

The heavy feeling in his heart was gone. Napalitan iyon ng nag-uumapaw na kasiyahan. Suddenly, he forgot how he'd hated his life. Dahil sa tuwing iisipin niya ang mga kalungkutan sa buhay niya ay mas nangingibabaw ang mga masasayang alaalang nila ni Donnie Marie.

Nang mga sandaling iyon ay nakatitiyak niyang ito na ang babaeng nais niyang makasama habang nabubuhay siya. Ito ang babaeng nais niyang makita sa tuwing magmumulat siya ng kanyang mga mata pagkagising niya sa umaga. Mga ngiti nito ang nais niyang makita bago siya matulog, boses nito ang nais niyang bumati sa kanyang bawat umaga.

His hand automatically reached for her. Natigilan siya nang wala siyang maramdaman sa tabi niya. Agad na kumabog ang kanyang dibdib nang makitang wala ito sa tabi niya. He tried to calm himself. Baka naman nagbanyo lamang ito. Tumayo siya. He snatched the blanket and wrapped it over his waist. He hurriedly walked towards the bathroom.

"D-Donnie Marie?" Sunud-sunod siyang kumatok sa pintuan. "Are you there?"

When nobody answered, he hastily opened the door. It wasn't locked. And nobody was inside. Tumakbo siya palabas ng kanyang kwarto. He was naked, running like a madman while looking for her, but he didn't care. Nang marating niya ang kwarto ni Donnie Marie ay bigla siyang pinanginigan. He silently prayed that his hunch was just a bullshit cracking up his head.

"S-sweetie..." he called out, softly.

Her door wasn't locked too, kaya tuloy tuloy na siyang pumasok doon. Hindi nakapatay ang lampshade agad niyang napansin ang nakatiklop na papel na nasa tabi niyon. With shaking hands, he picked up the paper and opened it.

Matapos niyang mabasa ang laman ng sulat ay hindi niya napigilang mapasigaw sa sobrang inis. Nilamukos niya iyon at galit na ibinato sa kung saan. Dahil sa sunud-sunod niyang pagsigaw ay napasugod sa kinaroroonan niya ang bagong gising na si Blitzen.

"D-dasher! Are you alright?" nag-aalalang tanong nito.

"Do I look fuckin' alright?" he growled.

Mabilis itong nagtaas ng dalawang kamay at tsaka napailing. "Easy, bro. Nagtatanong lang ako. Nakakahiya naman kasing tanungin ka kung bakit ka hubo't hubad sa loob ng kwarto ng bisita mo tapos ay nagsisisigaw ka pa eh umagang umaga," sarkastikong sagot nito.

"What happened?" tanong ng kadarating na si Donder na papungas pungas pa.

"Wala na si Donnie Marie," nanghihinang anas niya.

"So? Edi tawagan mo. Baka naman may pinuntahan lang," sagot ni Donder.

"She left with a note saying she needed to go. At alam ninyo ba kung bakit? Para raw resolbahin ang kaso sa stalker ko. And she said that she would never come back again!"

"Are you saying that Donnie Marie went to look for Homer, alone?" gulat na usisa ni Donder matapos nitong makahuma. "Hindi ba delikado iyon?"

"That dumb girl! Hindi siya nag-iisip! Alam niyang delikado pero nagpunta pa rin siya. At ano ang karapatan niyang basta na lang ako iwan?" he glowered.