CMS 65

169 15 0
                                    

Venus POV

"Die!" Napabangon ako sa kama ko ng iputok ng lalaki ang baril niya na nakatutok saakin. Hinabol ko ang hininga ko, tagaktak din ang pawis ko. Inilibot ko ang paningin ko, nagpapasalamat ako at isa lang iyong masamang panaginip.

"Senorita!"  Nabaling ang tingin ko sa couch, nakaupo dun si Marcel at tila may tinatapos na trabaho sa kanyang laptop.
Tumayo ito at naglakad palapit saakin. "Are you okay?"
Tumango ako bilang sagot. Nagsalin ito sa baso ng tubig t'saka iniabot saakin.

"Thank you" Sabi ko bago uminom.

"What's wrong?"

"Nothing serious it's just a bad dream. I'll go back to sleep." Sabi ko at iniabot sa kanya yung baso. Hindi ako kaagad nakatulog kakaisip nung panaginip ko. Nacucurious ako kung sino yung lalaking gusto akong patayin. Naupo ako mula sa pagkakahiga at tumingin sa bintana. Wala pang liwanag pero sa tingin ko umaga na. Lininga ko si Marcel sa couch na kasalukuyan ng natutulog.

I suddenly want to see him, ewan ko kung bakit. Naglakad ako palapit sa kanya at naupo sa center table habang nakatingin sa kanya. Biglang nagflashback yung sa kasal.

"Am I certain?" Bulong ko, gusto ba talaga kita? Gumalaw ito at akala ko'y gigising na pero hindi pala. Nakahinga ako ng maluwag, ano nalang iisipin ni Marcel kapag nakita niya akong tinititigan siya habang natutulog siya. Magmumukha akong psycho. Napayakap ito sa sarili niya, I guess he's cold. Kinuha ko ang nakatuping kumot sa center table at dahan dahang ikinumot iyon sa kanya.

"I'm sorry for making you sleep there, I know it's uncomfortable but I need to do this. I need to keep boundaries between us." That's why I won't just let myself deeply fall for you . I'll stop here, I shouldn't like you and so you are to me. Tumalikod na ako at babalik na sana sa kama ko ng marinig ko itong magsalita. Hindi ko nga lang masyadong nadinig yung sinabi niya. Lumingon ako ulit sa kanya at lumapit.

"Papa............ tulungan......niyo po kami........" Why is he dreaming about this dad? "Papa!" Pawis na pawis si Marcel at kapansinpansin din ang paninigas ng katawan niya. Para bang gusto niyang gumalaw pero hindi niya magawa. Binabangungot ba siya? Is it not just a bad dream?

"Marcel!" Niyugyog ko ang magkabila niyang balikat ng ilang beses. "Marcel! Gumising ka!"

"Tulungan niyo kami!" Tinapik ko ang pisngi niya and then napabangon ito. Hingal na Hingal at nangingilid ang mga luha sa kanyang mata. Nagtama ang mga mata namin.

"Are you o---------"

"Natatakot ako!" Pabulong nitong sabi at ma's lalo pang hinigpitan ang pagkakayakap niya saakin. I can't move, para akong na-paralyse, I can't even say anything. My body felt numb but my heart maintained to beat as fast as it can. I felt like somethings flying inside my stomach. It's such a light feeling but my heart reacts heavily.

Pasensya na sa NAPAKATAGAL na UD😂 Yehey malapit na mag-2k reads😊 at 1k Votes kaya naman vote vote din pag may time😁 Salamat sa pagiintay😊💕

DON'T FORGET TO VOTE AND SHARE YOUR THOUGHTS ABOUT THIS CHAPTER. SALAMAT❤️

Call Me Señorita (Completed) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon