Saklanacak kıyılar çok uzaklarda.
Gülünç olma.
Yamalı gökyüzünün,
kış boranı gülümsemesi.
Ölü doğan bir adam o.
Dünyayı gözlerine gömemezsin.
Issız kuyularda tükenmiş özgürlük.
Onu...
Sakın (!)
Uçurumuna bağışlama kadın .
~~~
Bütün gece uyuyamamıştım.
Kafamda dönüp duran tilkilere eşlik edercesine ben de yatağımda bir o yana bir bu yana dönüp duruyordum.
Ruhumun köklerinde sarmaşıklaşan derin acıların istilasıyla kıvranıyordum.
Acının yüreğimde tırpanlaşarak kalbimi biçmeye ant içtiğini hissediyorum.
Gözyaşlarımı yavaşça daha önce annemin örtünmüş olduğu en sevdiğim gökyüzü mavisi renginde ki nevresime bırakıyorum.
Sığ uçurumlardan ömrüme el uzatacak rüzgarlarla tanışıyorum.
Hançer gibi saplanan nefesimden ölüme meydan okurcasına derin derin alıyorum.
Düşe kalka , kanaya kanaya düşlerce yürüyorum.
~~~
Koşmaya çalıştıkça ayaklarında bir kramp hissediyorum. Bedenimi ele geçirircesine yayılmaya çalışıyor. Gölgem diye her defasın da ruhuma basıyorum.
Hayır (!) Şimdi değil. Bir an önce uzaklaşmam lazım. Babamı gözden kaybetmem an meselesiydi. Uzun süredir yürüyordu. Haliyle ben de uzun süredir yürüyordum. Doğru düzgün yemek yiyemediğimden olsa gerek bu kadar uzun süre yürümek bedenime ağır gelmişti. Nefes nefes kalmıştım. Yine de kardeşimin yaşıyor olabilme ihtimalini düşündükçe adımlarımı güçlendirmeye çalışıyordum.
"Ahhh.. hadi biraz dur be adam. Biraz dinlensen ölürmüsün."
diye sızlanarak babamı takibe devam ediyordum.
Lâcivert tonların da bir araba yaklaştıkça yaklaşıyordu. Babamin bulunduğu yerde durarak camını açıp bir şey söylüyordu. Ne dediğini duyabilecek mesafede değildim. Neyse ki arabanın yanaşmasıyla birlikte babam da durmuştu. Bir kaç dakika dinleneceğim diye düşünürken arabanın kapısını açılmasıyla babam da arabaya binmişti.
-Offff (!) Allah kahretsin (!)
Şimdi nasıl takip edecektim. Derken arkamda duyduğum kalbime tanıdık gelen bir sesle irkildim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖP BENİ ANNE
Non-Fiction"Acıyı hiç bu kadar derin hissetmemistiniz. Cesaretiniz varsa okumaya başlayın." ~~ Bir gün o cennet gibi kokan ellerinle saçıma dokunduğunda, yanağıma o sımsıcak dudaklarından bir öpücük kondurduğunda tüm acıyan yanlarım geçer sanıyorum. Bekledim...
