Bu dünyaya bir sürü yaraya ev sahipliğine gebe bırakılarak getirilmişim ben çocuk.
Daha doğarken kaç sıfır mağlubiyetim vardı sayamadım.
Ama güçlüyüm ben.
Güçlüyüm.
Güçlü.
Güç.
Güç bela yaşıyorum aslında çocuk.
Yorgunum ben.
Bu yüzden sığınmalarım yüreğine.
Bundandır sevgiye aç delirmelerim.
Sevdim ben çocuk.
Hep sevdim.
Sevilmenin de ne olduğunu tatmaya hakkım var dedim.
Kalbimi kalbinin teslimiyetine getirdim.
***
Kafamı eğip hemen yerime geçtim. Burnumdan soluyordum resmen. Yok canım ne kıskanması tabikide savaşı hildeden kıskanmadım. Hem bir kere dün bana onca güzel lafı dizen çocuk bugün yeni gelen biriyle hemen ilgilenecek değil ya. Ama neden öyle güzel gülümsüyordu ona. Gülmek zorundamı. Ohhh muhabbetleri daim olsun diye içimden geçirirken nefesimi hızlı alıp verdiğimin farkında değildim.
-İyimisin hayat?
-hayat?
Sıra arkadaşımın omzuma elini koymasıyla silkelenip kendime geldim.
-efendim.
-Burnundan soluyorsun. Bir şey mi oldu.
-Ahh öylemi yaptım. Dalmışım. Bilmem burnum tıkandı. Grip falan olacağım sanırım.
-Ya hayat bana doğru bol bol hapşur o zaman nolur.
-Eda sen hastalığa davetiye çıkarmaya çalışıyorsun galiba.
-Evet. Lütfen ya hasta olmam lazım çarşamba günü matematik sınavı var. Az kaldı konuları yetiştiremem rapor alırım böylece.
-Seeen cidden delisinnn diye kahkaha attım.
Eda hem sıra arkadaşım hemde okulda yani sınıfta tek konuştuğum kızdı. Bizim kızlar beni pek sevmezdi. Edaya göre güzel olduğum için kıskanıyorlarmış beni. Eda ve esprili yanı işte.
Arkamı deli gibi dönüp hildeyle savaşa bakmak istiyordum ama bir türlü cesaret edemiyordum. Off yaa off. Yok dayanamıycam.
-Yaa eda sana birşey diyeceğim.
-Yok kanka yalvarma sana matematik te kopya vermem diyerek kahkaha attı.
-Off eda ya. Bak ciddi bişey diycem.
-Hee kanka pardon söyle .
-Edoş arkaya çaktırmadan savaşa bir bakarmısın?
Lafımı söylememle birlikte eda arkasına dönerken kolu arka sıradaki şişeye çarptı. Ve yüksek bir sesle "arkada savaş yokki kanka" dedi.
-Allahtan çaktırma dedim eda. Çaktır deseydim keşke.
İçimden hâlâ mırıldanırken edanın savaş yok demesiyle bir yandan da arkamı dönmüş savaşın oturduğu sıraya bakıyordum ki ;
"Bana bakmak için arkana dönmene gerek yok hayat hanım ben senin baktığın yöne konumlanırım." cümlesiyle hemen önüme döndüm.
-EŞEK GÖZ (!)
Tam önümde durmuş gözlerimin içine içine bakıyordu. Göz teması kurmamla birlikte dünkü öpücük aklıma gelivermişti.
-Birinci ders nerdeydin bakalım.
Aa şuna bak bildiğin hesap soruyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖP BENİ ANNE
No Ficción"Acıyı hiç bu kadar derin hissetmemistiniz. Cesaretiniz varsa okumaya başlayın." ~~ Bir gün o cennet gibi kokan ellerinle saçıma dokunduğunda, yanağıma o sımsıcak dudaklarından bir öpücük kondurduğunda tüm acıyan yanlarım geçer sanıyorum. Bekledim...
