Sleepyhead Met The Sleepless [ UNDER MILD REVISION ]

C H A P T E R 0 8

08: FRIENDS.

A T A S H A

Nanakit ang ulo ko sa haba ng hikab at maluha-luha pa ang mata pagmulat. 

Bakit ang dilim? Kunot noo akong kumurap-kurap.

Never thought my pupil can grew that large when I was surprised by a smokey black eyes. It looks majestic and dreamy. Nanaganip pa rin ba ako? Umiling ako at muling inihilig ang ulo sa sinasandalan. 

Gabi na — "Good morning, Sleeping Goddess."

Napakurap ako at bumalik sa ulirat when I heard a rough manly voice. Sobrang lapit sa tenga ko at nakakakiliti.

"U-Uh sorry. . ." natataranta kong inangat ang ulo ko nang mag-sink in sa'kin na si Naizer ito at nakahilig ang ulo ko sa kaniya.

Itinaas ko ang kamay ko at nag-inat. Ngalay ang buong katawan ko. Ga'no katagal ba na ganoon ang posisyon ko?

Nanatiling nakakunot ang noo ko pilit iniisip kung nasaan ako, bakit ang dilim at bakit siya ang kasama ko. Wala akong maalala. Para akong natulog for 5 years.

Ilang minuto pa bago maalala ng natutulog kong utak kung nasaan ako at anong sitwasyon.

"Why didn't you wake me up?!" frusrated na tanong ko habang napapasabunot sa ulo. Natataranta akong napatayo pero napaupo ulit ako dahil sa hilo at panghihina.

My stomach feel like sinking. Hindi ko malaman kung dahil ba sa gutom or due to sudden extreme anxiety that creeped over me.

Nakatulog ako sa classroom. Probably when it's still class hour. The last thing I can remember is nagre-recite ako then nothing after that.

Stupid. Marahan akong tumayo para makalayo nang bahagya sa kaniya at maghanap ng pader na sasandalan. I throw myself at the corner while calculating what happened in between my unconsiousness.

I surely had sleep attack sa classroom. Mapakla akong napahalakhak dahil habang nakatayo at nagsasalita pa talaga? Probably a sight that remarkable to mock for everyone. What happened after then? Taking pictures of me?

Lone tears escape from me nang maisip na isa si Naizer doon. Kasali ba siya sa mga tinawanan ako after that? Probably yes. Each and every one of them.

Napasabunot ako sa buhok. Hindi ako pwedeng magkamali. At this moment the school social page must be already swarmed by my pathetic sleeping face. Even the professors baka kinamumuhian na 'ko. I don't mean it. No way. No fucking way.

Alam na alam ko na ang mangyayari I experienced it first on my junior year and probably college life will take me more hard.

What a worst way to fuck up your second day of school! 

"Arghhhhh." I groaned at pinagsisipa ang upuan sa harap ko.

"Ayos ka lang?" muling napakislot ang balikat ko. I thought he left already dahil matagal itong walang kibo.

Mabilis kong pinunasan ang basang pisngi at pumihit sa pinangagalingan ng magaspang na boses. Her rough voice can knock my senses.

Patay na ang ilaw sa kwarto pero may full window ang classroom kung saan tanaw na tanaw ang full moon. That serves us light for me to be able to stare at his devoid eyes.