Chapter 7: A deal.

6 5 0
                                    


"You should have seen your face.."

Napakunot noo ako at muling napatingin sa aso na ngayon ay nakapikit na habang patuloy na pina-pat ng lalake ang ulo nito.

"H-how?"

Ngumiti naman ito at tumayo tsaka unti-unting lumapit sa akin.

"Cats are the mortal enemies of Dogs"

"Pardon?" naguguluhan kong tanong.

Tinuro niya naman ang design ng suot kong Jacket, si Doraemon.

Natawa naman ako, ang sensitive ng asong ito pati ba naman design hindi pinatawad ㅠㅠ

Tumingin naman ako sa mga mata niya tsaka naiilang na ngumiti pabalik.

"Again, thank you.." sabi ko tsaka muling nag-bow sa harapan niya.
"I'm really going now Sir" pagkasabi ko nun, muli akong naglakad palayo sa kanya. Iniwasan ko na rin ang aso, baka mamaya tuluyan na akong lapain eh ㅠㅠ.

Ang weird lang, ang daming kamalasan na nangyari sa akin ngayon. May susunod pa ba? o kelangan ko na talagang umuwi?

Tinignan ko ang wrist watch ko. 8pm pa lang naman tho, marami pa rin namang tao. Wala naman sigurong mawawala sa akin kahit libutin ko na lang muna ang Seoul diba?
Tatawagan ko na lang si Jinsu incase of emergency. Yes, I'll do that.

Muli akong naglakad-lakad pero huminto rin after a minute, napa-smirk na lang ako sa inis knowing na sumusunod pa rin siya sa akin till now. Lumingon ako and there, I saw the man from ealier which is 5 steps behind from me.

He carelessly waves his hand while still smiling in an annoying way. I know he saved me twice now but why does he need to follow me?
Kanina ko pa kasi nararamdaman na may sumusunod sa akin at since ayoko ipahalata na aware ako, medyo lumapit ako sa isang lamborghini car and saw him in the rear mirror, following me.

"Would you stop following me?" I asks in a nice way, ayokong ipakita ang inis at the same time kaunting takot at the thought na baka may masama siyang intensyon sa akin.

Umiling naman siya kasabay ng paglagay niya ng dalawang kamay niya sa bulsa ng pantalon niya.

"Even if I want to, I can't do that"

Napataas naman ako ng kilay, even crossing my arms around my chest.

"And why not? You're kinda scaring me Sir. I know you saved my life twice but.. maybe you did that on purpose"

Tumawa naman siya tsaka ako tinitigan.

"What kind of purpose then?"

"I- i don't know!"

Lumapit naman siya sa akin tsaka ginulo ang buhok ko.

"Y-yah! Are we even close? Don't do that!" sabi ko habang pilit na tinatanggal kamay niya.

"You're cute hahaha!" muli siyang tumawa at dumistansya sa akin.
"Let me tour you but for now, you should go home. Staying late at night outside is dangerous for you Missy.."

"I appreciate your offer Sir but no thanks, I'll ask Jinsu to tour me instead of coming with a person I don't even know. If you excuse me..." nginitian ko muna siya bago muling nagsalita.
"Please, don't follow me anymore"

After saying those words, I ran away. Ayoko ng sundan niya ako. When I said that he's creeping me out, totoo 'yun ㅠㅠ I should be going home now, magpapasama na lang ako kay Jinsu bukas. Sa sobrang excited na nararamdaman ko, hindi ko napigilan ang sarili ko after finally stepping my feet here.

The Secrecy of an Amour Drawn by an Idol (TagLish)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon