İzmir'in Kızları (ŞebSel)

"Asistanım." (Sorunlu Bölüm)

ÇOĞU KİŞİ BÖLÜMÜ OKUYAMAMIŞ. GERÇEKTEN ÜZÜLDÜM. BENDE TEKRAR PAYLAŞTIM. BELKİ ŞİMDİ HERKES OKUYABİLİR. BENİM TELEFONUMDANDA AÇILMADI. KUSURA BAKMAYIN.

Selim'in Ağzından

Sabah uyanır uyanmaz üstümü giyinip kızların evine gittim. Kapıyı çaldığımda Almilla açtı. "S-Senin ne işin var burada?" Omuz silktim. "Şebnem'i işe götüreceğim. Onu almaya geldim. Müsadeniz varsa içeri geçeceğim." Kainat arkadan atladı. "Yok, müsade yok. Hem Ş-Ş-Şeb-Şebnem, seni görmek istemiyor." Biraz bekledi. "Unuttu seni." Kaşlarımı çattım. "Niye ikinizde kekeliyorsunuz?" İkiside aynı anda bağırdı. "Y-Yoo, ke-kekelemiyoruz!" Başımı salladım. "O zaman Şebnem beni unuttu mu unutmadı mı öğrenelim. Bakın şimdi..."

Anlatmam bittiğinde ikiside başını salladı. Onlar odaya girerken bende odanın kapısında onları izlemeye başladım. "Şebnem uyan." Dedi Almilla. Kainat'ta arkasından "Bak kapıda bir sürpriz var." Şebnem yataktan fırlayıp "SELİM Mİ GELDİ?!" Diye bağırdı heyecanla. Gülümseyip bana bakan Kainat ve Almilla'ya göz kırptım. Almilla "Hani unutmuştun Selim'i?" Dedi. Şebnem "Y-Yoo un-unuttum da, ya şey ya o Tweet'in hesabını sor-" Kapıdan içeri girdim. "Dün sormamış mıydın?"

"Sormuş muydum? Hee, KAFA BIRAKMADIN Kİ BENDE!" Başımı salladım. "Doğru, karizmadan dolayı çoğu kıza aynı şey oluy-" Başıma yediğim yastıkla kendime geldim. "Hadi 'asistanım', işe gideceğiz."

"NE ASİSTANI YA?" Güldüm. "Ee terfi edildin Şebnem'cim."

"Ne terfisi be! Ben şuan üniversiteden anaokuluna inmiş gibi hissediyorum. Talih yetmezliğinden sınıfta kalacağım!"

# # #

"Of Selim! Yok yani asistan dediğin sana yardımcı olur, günlük planını falan düzenler! Ben niye senin telefonuna bakayım?!" Alt dudağını sarkıtıp omuz silkti. "Tamam işte Şebnem, telefonuma bakarak bana yardımcı oluyorsun."

Ofladım. Selim önümdeki koltuğa oturup telefonuyla oynamaya başladı. Kafamı uzatıp ne yaptığına bakmaya çalıştım. Biriyle mesajlaştığını anladığımda biraz daha yaklaştım. Hülya yazısını gördüğümde sinirle tırnaklarımı avcumun içine geçirdim. Ayrılmamız onu sevmediğim anlamına gelmiyor! Biraz daha yaklaşıp mesajları okumaya başladım.

H: Selam

S: Selam. Naber?

H: İyiyim, bayadır buluşamıyoruzda buluşsak mı?

S: Olabilir, ben seni arar-

Aşırı yaklaşmamdan dolayı Selim'in üstüne düşmüştüm! Selim keyifle kahkaha atarken hemen kalkıp eteğimi düzelttim. "Hayır! İzin vermiyorum!"

"Telefon çaldığında bakacaksın Şebnem'cim, mesajlarıma değil." Ayağımı sinirle yere vurdum. "Gerizekalı!"

Almilla'nın Ağzından

Yogamı yaptıktan sonra kahvaltıyı toparlayan Kainat'ın yanına gittim. "Ya Kainat, bu Selim'le Şebnem işi hiç içime sinmiyor. Venüs bir gün onları birleştirmediğimiz için bize haddimizi bildirecek vallahi. Ya Şebnem Selim'i hiç affetmezse, ya Selim'in kalbini kırar, onu üzerse? Ya aşka küsüp bir daha kimseye yüz vermezse? Sonra bi sahil kasabasına yerleşip alkolik olursa? Ya alkollü alkollü kamyonet kullanırken gecenin bir karanlığında yolda tek başına yürüyen genç bir kıza çarparsa?" Kainat kaşlarını çattı. "Ben koptum bir yerden sonra." Başımı salladım. "İşte bende kopuyorum, Selim nasıl kopmasın? Yani o genç kıza yazık ya!"

"Hangi genç kız?"

"Karanlıkta tek başına yürüyen genç kız."

"A-Aa Almilla! Kızıyorum ama! Plan yapalım. Bak şimdi..."