From A Distance I Love You

Chapter 10

Someone's  POV

Habang nakahiga sa kanyang kama di maiwasang balikan at isipin ni Claire ang isang kahapon.

[Flashbacks]

"Andrew? Saan ba tayo pupunta?" tanong ng batang Claire sa batang si Andrew." Sandali lang Claire malapit na tayo." sagot naman ng batang Andrew." Tada!" inikot ng batang Claire ang paligid, nagtaka siya wala naman siyang ibang nakikita kundi mga puno at halaman lang, wala paring pinagbago sa kanilang tagpuan ni Andrew.Kahit musmos palang alam na batang si Claire at Andrew na darating ang panahon na lahat ng kanilang mga pangarap ay makamit at lahat kanilang mga pangako ay matutupad.Di nila alam na iyon na pala ang kanilang huling pagkikita.Tinakpan ng batang Andrew ang mga mata ng batang si Claire." Pagbilang ko ng lima buksan mo ang iyong mga mata." sabi ng batang Andrew. "Hmm, sige." sagot naman ng batang si Claire." 1,2,3,4,5, open your eyes Claire." sabi ni Andrew."Wow! Necklace?Ang ganda." manghang pahayag ni Claire sa ipinakita ni Andrew."Paano mo nalaman na gusto ko ng ganito?" tanong ng batang si Claire." I just knew it,come put it on your neck." tumalikod si Claire at nilagay ni Andrew ang kwintas sa kanyang leeg." Salamat Andrew." hinging pasasalamat ni Claire kay Andrew." Happy birthday princess, today is your birthday did you forget?" tanong ni Andrew." Oh yeah, i know, pero i didn't imagine that you'd surprise me like this.:)" ngiting pahayag ni Claire."Princess, promise me that you will not forget me no matter what. I will come back for you to full fill all the promises that we made." pahayag ni Andrew habnag hawak nito ang mga munting kamay ni Claire."Andrew, what do you mean, we are still kids, what is that promise thingy?Hay, here you go again, telling me something that i could not understand." litong tanong ni Claire."Just, basta one thing is for sure i will never forget you." nakangiting sabi ni Andrew."Halika ka na uwi na tayo baka hinanap na nila tayo sa bahay niyo." at hawak kamay na umuwi ang dalawa sa bahay nila Claire.

Malungkot na nakatulog si Claire dahil sa mga alaala na muli niyang naisip at balikan."Claire, huwag ka nang umiyak, wala na si Andrew, wala na siya,alam kong masakit para sayo ang katotohanan pero balang araw makakalimutan mo rin siya, bata kapa anak saka magkakaroon kapa ng maraming kaibigan." alo ng ginang sa batang si Claire."Pero mommy Andrew is my only friend you know that.He is the only one who make friends with me."umiiyak na sabi ni Claire.Kahit na 5 years old palang alam ng batang si Claire na walang ibang makakapantay sa pagkakaibigan nila ni Andrew.Dahil sa biglang pagkawala ni Andrew at ng kanyang pamilya naging malungkutin ang batang si Claire. Ni ayaw makipaglaro sa ibang bata at ayaw na niyang lumabas pa ng bahay.Lumipas ang mga taon at muling nagbalik ang sigla ng batang si Claire. Unti-unti na niyang natanggap na wala ni si Andrew sa buhay niya.Hanggang sa dumating ang araw at kailangan nilang lumipat ng ibvang matitirhan dahil sa klase ng trabaho ng kanyang ama.Pero sa musmos na puso ni Claire nandoon pa rin ang isang Andrew na naging bahagi ng buhay niya.

Riiiinggggggg,,,,,,,,,riiiiiiiiiinnnnngggggg,,,,rrriiiiiiiiiiiinnnnnnggggggre

Claire's POV

Nagising si Claire sa tunog ng kanyang cellphone."Hello," sagot habang nakapikit pa ang mga mata."Sino to? ang aga aga nangdidisturbo ka ng tulog." yamot na sagot ni Claire."Ohh, sorry Claire, i disturbed your sleep." gulat at nagtaka si Claire sa sagot ng kabilang linya.Tining nya ang nakarehistro, wala namang pangalan, nagising ang kanyang diwa ng mapagtanto kung sino ang kausap sa kabilang linya."Oh,Kent ikaw pala, ba't napa tawag ka ng maaga?" tanong nito sa kausap."Ah,, kasi di mo ko tinawagan kagabi sa schedule mo, free ka ba today?" tanong ni Kent. "Sorry Kent i fell asleep directly last night  hmmm, actually me and my family we will go to church first then we will gonna have lunch. How about in the afternoon?"sagot ni Claire."Sure will do, i'll gonna pick you up around four  o'clock?" sagot na tanong ni Kent."Sure, see you then." sagot naman ni Claire."Ok, see you, bye."paalam ni Kent."Bye." at binaba niya ang phone at nagtungo sa banyo para makapag ready sa pagsimba. Nang matapos mag ayos bumaba na si Claire sa kusina para sa kanilang Sunday's family breakfast.Nakasanayan na nilang mag pamilya na every Sunday ay family bonding nila hanggang sa tanghalian.