💫 P r o m i s e 💫 Yeonbin [TRWA POPRAWA]

💫 01 💫

10 lat temu..

— Ale już zawsze będziemy przyjaciółmi? — Zapytał Soobin, patrząc na swojego przyjaciela smutnym wzrokiem.

Stali na swojej ulubionej polance, gdzie nikt nie chodził, a oni czuli się tam bezpieczniej niż nigdzie indziej. Jak na początek wiosny pogoda sięgała wysokich temperatur. W tle dało się usłyszeć świerszcze, a wokół latały pszczoły, motyle oraz inne owady. Chłopcy dopiero kilka godzin temu poinformowano, że jutro Soobin wyprowadza się na stałe do innego miasta. Yeonjun cicho pociągał nosem, odkąd dowiedzieli się o wyprowadzce. Starszy z dwójki wstrzymywał łzy przez cały czas, by przyjaciel nie poszedł w jego ślady.

— Złóżmy sobie obietnice. — Powiedział Yeon i wystawił do wyższego swój mały palec. Soo chwile myślał, o co chodzi, ale przypomniał sobie, kiedy to jego brat mówił mu, co oznacza mały palec w promesach.

— Dobra. — Odparł młodszy, dumnie splatając ich paluszki.

— Obiecajmy sobie, że NIGDY, nawet gdyby ktoś lepszy znalazłby się na naszych miejscach.. — Tu Choi musiał przerwać i wytrzeć mokre policzki, gdyż dopiero teraz wszystkie uczucia spotęgowały nad rozumem. — Nie zapomnimy o sobie.

///
Poprawione kochani! Trzymajcie kciuki, by nie opuściła mnie chęć do tego. Jestem teraz tak rozjebany psychicznie, więc to idealny moment do oderwania się od rzeczywistości.

Czy tylko dla mnie pola/łąki są tak sentymentalne, że zaczynam mieć łzy w oczach?

IG: ZjadlemCiChlebAmkae