I̷'̷l̷l̷ B̷e̷ G̷o̷o̷d̷ (̷F̷Y̷ F̷a̷n̷f̷i̷c̷t̷i̷o̷n̷)̷

Κεφάλαιο 1

Δεν θέλω καν πια να ακούω για το δρόμο, χάθηκαν όλοι οι φίλοι μου, όλοι οι φίλοι μου, όλοι οι φίλοι μου...

Το ξυπνητήρι άρχισε να χτυπάει και εγώ πετάχτηκα από το κρεβάτι. Μα καλά ποιος μου έβαλε για ήχο τον FY; Θα πάθουν καρκίνο τα αυτιά μου.

"Νικοοοοοο." φώναξα αφού ήμουν σίγουρη ότι πίσω από αυτό κρυβόταν ο μικρότερος, κατά 3 χρόνια αδελφός μου.

Έπιασα τα μαλλιά μου μια ψηλή κοτσίδα, φόρεσα το τζιν μου με μια κοντομάνικη άσπρη μπλούζα και τα άσπρα sneakers μου. Πήρα την τσάντα και το κινητό μου και κατέβηκα κάτω.

"Μαμά θα αργήσω να γυρίσω θα πάμε με την Αθηνά και την Δήμητρα στο Mall μετά το σχολείο και κατευθείαν φροντιστήριο." φώναξα καθώς άνοιξα την πόρτα.

"Καλά να περάσεις κοριτσάκι μου." την άκουσα να λέει καθώς έκλεινα την πόρτα πίσω μου.

Φόρεσα τα ακουστικά μου και άρχισα να περπατάω προς το σχολείο. Έφτασα και μπήκα μέσα. Έκατσα σε ένα παγκάκι και πέταξα την τσάντα δίπλα μου.

"Καλημέρα." άκουσα την τσιριχτή φωνή της Αθήνας.

"Καλημέρα." λέω και συνεχίζω να χαζεύω στο Instagram.

Το κουδούνι χτύπησε και μπήκαμε και οι 2 στην αίθουσα.

"Ξέρεις που είναι η Δήμητρα;" ρωτήσα.

"Μου είπε ότι δεν θα έρθει. Θα μας συναντήσει μετά στο Mall."

"Ααα οκ."

Μετά από 6 ατέλειωτες ώρες μαρτυρίου είμασταν πλέον ελεύθερες. Πήραμε την συγκοινωνία και φτάσαμε στο Mall. Η Δήμητρα μας περίμενε απ'έξω.

"Γεια σου." τις λέω και φιλιόμαστε σταυρωτά.

Μπαίνουμε μέσα και αφού κάνουμε μια βόλτα, αρχίζουμε να μπαίνουμε πιο συγκεκριμένα σε κάποια μαγαζιά που θέλαμε να ψωνίσουμε.

"Εγώ πάω να πάρω ένα καφέ." λέει μετά από λίγο η Δήμητρα.

"Έρχομαι και εγώ." προσθέτει η Αθηνά.

"Καλά εγώ θα σας περιμένω εδώ." λέω και κάθομαι σε ένα τραπεζάκι.

Λίγο πιο πέρα ένα τσούρμο 13αχρονα ήταν μαζεμένα και ούρλιαζαν. Πήγα προς τα εκεί για να δω τι γίνεται. Φοβήθηκα μην έπαιζε ξύλο κανένας. Αλλά αυτό που είδα με έκανε να μείνω και να κοιτάω σαν χάνος. Κοίτα που όντως υπάρχουν άτομα που τους αρέσει ο FY, σκέφτηκα και επέστρεψα στην θέση μου.